نقل در طبیعتلئوناردو تستی ، ستاره شناس در رصدخانه جنوب اروپا در گارچینگ ، آلمان گفت: “حالا كه فسفین پیدا كردیم ، باید بفهمیم كه آیا این نشان از حیات دارد یا نه؟”
در 14 سپتامبر ، دانشمندان اعلام کردند که با استفاده از آرایه بزرگ آتاکاما در شیلی و تلسکوپ جیمز کلرک مکسول در هاوایی ، حدود 55 مایلی بالاتر از سطح زهره ، فسفین را در جو ونوس پیدا کرده اند. داده های رادیویی نشان می دهد که نور در طول موج های میلی متر جذب می شود که مربوط به غلظت فسفین است که 20 قسمت در میلیارد در جو است.
متخصصان نجوم ، فسفین (ترکیبی سمی از هیدروژن و فسفر) را به عنوان علامت احتمالی حیات در سایر سیارات شناسایی کرده اند. جالب است بدانید که برخی موجودات روی زمین نیز فسفین تولید می کنند.
کلارا سوزا-سیلوا ، اخترفیزیکدان مولکولی در انستیتوی فناوری ماساچوست در کمبریج و یکی از نویسندگان مطالعه تشخیصی فسفین ، گفت: “خوشبختانه زندگی بی هوازی فسفین کاملاً اتفاق می افتد.” اما این گاز باید در جو سخت و اسیدی زهره تجزیه شود.
این امر محققان را به این نتیجه رساند که باید مکانیسم جایگزینی گاز وجود داشته باشد که به تولید بیولوژیکی ناشناخته یا فرآیند شیمیایی اشاره داشته باشد که دانشمندان هنوز توضیح نداده اند. محققان به طور آزمایشی اظهار داشتند كه در مناطقی از جو كه فسفین یافت می شود ، به دور از فشارهای خرد كننده و دمای زیاد روی سطح سیاره ، برخی از میكروب های موجود در هوا می توانند زنده بمانند.
قبل از بررسی جدی این احتمال ، دانشمندان مشتاق هستند بدانند که آیا واقعاً فسفین در ونوس وجود دارد یا خیر ، زیرا برخی از محققان هنوز مشکوک و قانع نشده اند.
متیو پازک ، بیوشیمی دان کیهانی در دانشگاه جنوب گفت: “این شک و تردید تا حدی به این دلیل است که محققان فقط یک خط جذب فسفین را در داده های خود شناسایی کرده اند ، بنابراین سایر محققان باید این موضوع را تأیید کنند.” فلوریدا به تامپا. ردن
ستاره شناسان اکنون امیدوارند که این مورد را با سایر تلسکوپ های زمینی ردیابی کنند. جیسون دیتمن ، دانشمند سیاره ای در انستیتوی فناوری ماساچوست که قصد دارد مشاهدات خود را با همکاری سوزا-سیلوا انجام دهد ، گفت: “ما از دو ابزار استفاده خواهیم كرد.” یکی از این ابزارها در تجهیزات تلسکوپ مادون قرمز ناسا در هاوایی است. ابزار دیگر رصدخانه استراتوسفر رصدخانه مادون قرمز نجوم ناسا است.
رصدخانه مادون قرمز استراتوسفر ، معروف به SOFIA ، نام یک رصدخانه هوایی است. این رصدخانه که به طور مشترک در اختیار مراکز هوافضای آلمان و ناسا است ، روی هواپیمای بوئینگ 747 SP سوار شده و به یک بازتابنده دو و نیم متری مجهز شده است که برای رصد آسمان بین 1 تا 655 میکرومتر طراحی شده است.
مشاهدات در طیف های مادون قرمز و سایر طیف ها به دانشمندان اجازه می دهد تا به دنبال سایر خطوط جذب مرتبط با فسفین باشند و راهی برای تأیید وجود آنها پیدا کنند. آنها همچنین می توانند اطلاعات بیشتری در مورد محل یافتن فسفین و نحوه تغییر سطح آن در طی روزها و هفته ها ارائه دهند. دیتمن و سایر محققان انتظار داشتند که زهره را در ژوئیه 2020 ببینند ، اما شیوع ویروس کرونا آن را به تأخیر انداخت.
دیتمن گفت: “ما مشتاقانه منتظر دریافت اطلاعات جدید در آینده هستیم.”
دانشمندان علاوه بر مطالعه زمین ، در کشف سایر سیارات نیز بسیار تلاش کرده اند. انتظار می رود طی چند ماه آینده سه مأموریت در نزدیکی ونوس پرواز کنند. این مأموریت ها شامل فضاپیمای BepiColombo آژانس فضایی اروپا (ESA) و آژانس اکتشاف هوافضای ژاپن در حال گردش به دور عطارد و مدارگرد خورشیدی آژانس فضایی اروپا و مدارگرد خورشیدی پارکر ناسا است. هر دو به دور خورشید می چرخند. آنها هستند ، خواهند شد.
مشاهدات از این فضاپیما مفید است زیرا محدود به جو زمین نیست. با این حال ، باید توجه داشت که این کاوشگرها برای مشاهده سیاره هایی مانند سطح عطارد یا خورشید طراحی شده اند ، بنابراین مشخص نیست که آیا آنها به اندازه کافی حساس هستند تا بتوانند فسفین را در جو ونوس تشخیص دهند.
Bipolombo شانس کمی برای تشخیص گاز در پرواز نزدیک به پرواز خود در ماه اکتبر و شانس بیشتری در ماه آگوست آینده با ابزار مادون قرمز خود خواهد داشت. کاوشگر خورشیدی پارکر همچنین می تواند این گاز را با دستگاهی که برای مطالعه ذرات خورشیدی طراحی شده است ، تشخیص دهد.
نور رئوفی ، اخترفیزیکدان آزمایشگاه فیزیک کاربردی در دانشگاه جان هاپکینز در مریلند ، دانشمند پروژه ماموریت پارکر ، گفت: “بعید است ، اما من به طور کلی آن را رد نمی کنم.”
در حال حاضر ، یک فضاپیما به دور ونوس می چرخد ، یعنی کاوشگر Akatsuki یا Venus Weather Probe یا Planet-C ، فضاپیمایی که آژانس اکتشاف هوافضا ژاپن برای بررسی جو ونوس به دور آن می چرخد.
فضاپیمای ژاپنی در سال 2015 وارد مدار ناهید شد و اکنون در حال بررسی وضعیت آب و هوای زهره است و به دنبال یک آتشفشان است. اگرچه این کاوشگر فاقد ابزار دقیق لازم برای ردیابی مستقیم فسفین است ، اما می تواند از راه های دیگر به دانشمندان کمک کند.
Takehiko Satoh ، از آژانس اکتشاف هوافضا و دانشمند پروژه ژاپن گفت: “جو و ابر اساس زندگی هستند.” ما می توانیم اطلاعات را ارائه دهیم.
ماموریت های در حال توسعه که می توانند برای شناسایی بهتر فسفین مورد استفاده قرار گیرند ، امیدوار کننده تر هستند. J از شف rn Helbert از مرکز هوافضای آلمان ، عضو تیم پکن کلمبو ، گفت که این کشف توسعه این مأموریت ها را در اسرع وقت تقویت می کند.
سازمان تحقیقات فضایی هند (ISRO) یک مدارگرد ناهید به نام “Shukrayaan-1” دارد که قرار است در سال 2025 راه اندازی شود. سازمان تحقیقات فضایی هند به درخواست مجله پاسخ نداد طبیعت درباره برنامه های خود برای ناهید اظهار نظر کند. اما سانجی لیمائی ، دانشمند سیاره ای در دانشگاه ویسکانسین-مدیسون گفت که سازمان تحقیقات فضایی هند وقت کافی برای بررسی ابزارهای خود دارد. اگر آنها این فرصت را از دست بدهند اشتباه بزرگی است.
ایالات متحده و اروپا همچنین در حال بررسی مأموریت هایی به ناهید هستند که می توانند داده های مفیدی را درباره زیستگاه این سیاره ارائه دهند یا حتی به طور مستقیم به دنبال نشانه های حیات باشند.
سو اسمرکار ، از تاسیسات پیشرانش جت ناسا و محقق اصلی مأموریت VERITAS پیشنهادی ناسا ، که علائم حیاتی را کنترل می کند ، گفت: “Viritas صدها پوند اضافی جرم دارد که ناسا می تواند از آنها استفاده کند.” از آن برای ساخت کشتی های کمکی کوچک استفاده کنید که برای این منظور طراحی شده اند.
“VERITAS” به معنی “ظرفیت انتشار ونوس ، علوم رادیویی ، تداخل سنجی رادار با دیافراگم کامپوزیت ، توپوگرافی و طیف سنجی است.” به توانایی انتشار یا انتشار ماده ای ، توانایی انتشار تابش از طریق سطح جسم گفته می شود. این توانایی انتشار تابش خاصیت ماده ای است که نسبت انرژی تابش شده از ماده به انرژی تابش شده توسط یک جسم سیاه در همان دما را بیان می کند. رادار دیافراگم تداخل سنجی مصنوعی که با نام InSAR یا IfSAR نیز شناخته می شود ، روشی راداری در ژئودزی و سنجش از دور است که از تداخل سنجی برای ارسال و دریافت امواج فاز استفاده می کند. به شما امکان می دهد یک مدل سطح سه بعدی ایجاد کنید.
گفته می شود این مأموریت اقتصادی بوده و دو سال به طول خواهد انجامید. در طول ماموریت ، فضاپیمای Trident ماهواره ای را در مدار ونوس قرار می دهد که قادر خواهد بود تجزیه و تحلیل دقیق سطح سیاره را انجام دهد. هدف اصلی این مأموریت ، تحت هدایت آزمایشگاه پیشرانه ناسا ، درک تفاوت ها و شباهت های بین زهره و زمین است. این کاوشگر به سنسورهای مختلفی مجهز است که می تواند یک نقشه توپوگرافی سه بعدی از ناهید ایجاد کرده و فعالیت زمین ساختی و آتشفشانی این سیاره را مطالعه کند. علاوه بر موارد فوق ، می تواند درجه حرارت سیاره و میدان گرانشی آن را نیز اندازه گیری کند.
پاسك در پايان گفت: “مدل سازي در حال حاضر يك پاسخ منطقي است.” بیشتر شیمی که ما برای زمین تصور می کنیم تحت تأثیر آب است. در ونوس اینطور نیست. بنابراین آزمایشات زیادی وجود دارد که هیچ کس قبلاً آنها را انجام نداده است. پسک گمان می کند که فسفین در ونوس به جای یک فرآیند شیمیایی ناشناخته ، نشان دهنده وجود زیست شناسی است.
وی افزود: “من فکر می کنم این امکان وجود دارد ، اما در آن شک دارم.” فقط داده ها می توانند این معما را حل کنند.
2323