حدود 80 درصد (تقریباً 30-25 میلی گرم) تیامین در بدن انسان بالغ به شکل تیامین دی فسفات (TDP) است، که عمده‌ترین شکل فعال متابولیکی تیامین است. TDP به عنوان یک کوفاکتور کلیدی برای پنج آنزیم درگیر در متابولیسم گلوکز، اسیدهای آمینه و لیپیدها عمل می‌کند. این ویتامین برای تولید انرژی از کربوهیدرات‌ها و متابولیسم بدن ضروری است، زیرا در انواع فرآیندهای بیوشیمیایی بدن شرکت می‌کند. تمام ویتامینهای B محلول در آب هستند. آن‌ها به تبدیل کربوهیدرات‌ها، چربی‌ها و پروتئین به انرژی یا گلوکز کمک می‌کنند. در این مقاله به بررسی دقیق این ویتامین، نشانه‌های کمبود آن در بدن و مقدار مجاز مصرف ویتامین B1 می‌پردازیم.
ویتامین B1 چیست؟
ویتامین B1 یک ماده کریستالی سفید رنگ و محلول در آب است، و در دمای بالا از بین می‌رود مگر اینکه PH آن، پایین باشد. اما می‌تواند تا 100 درجه سانتیگراد جوش کوتاه را تحمل کند. از این‌رو، تا حدی در فرآیندهای پخت و پز یا کنسرو از بین می‌رود. تیامین یا ویتامین ب ۱ به طور طبیعی در برخی غذاها یافت می‌شود، به برخی از مواد غذایی اضافه شده و به عنوان یک مکمل غذایی در دسترس است. این ویتامین نقش مهمی در متابولیسم انرژی و رشد و عملکرد سلولی دارد. علائم کمبود ویتامین ب 1 300 ممکن است شامل خستگی، ناتوانی، مشکلات حافظه، و افزایش تحریک‌پذیری عضلات باشد.
تیامین، عمدتاً در مقادیر بسیار کم در کبد ذخیره می‌شود. این ویتامین عمر کوتاهی دارد، بنابراین به تامین مداوم آن از رژیم غذایی نیاز داریم. تیامین در گزینه‌های مختلفی برای تمام افراد خانواده در سنین مختلف موجود است. اشکال مختلف ویتامین B1 شامل قرص ویتامین B1، کپسول B1 و شربت ویتامین B1 می‌باشد. آیا ویتامین B1 به لاغری کمک می‌کند؟ ویتامینهای گروه B مخصوصا ویتامین B1 در روند متابولیسم بدن و تبدیل کربوهیدرات‌ها به انرژي نقش مهمی دارند. کمبود این ویتامین در بدن تعادل سوخت و ساز بدن را به هم زده و باعث ایجاد چاقی و اضافه وزن می‌شود.
در صورتی که دریافت میزان کافی ویتامین B1 باعث روند صحیح متابولیسم کربوهیدرات‌ها، چربی‌ها و پروتئین‌ها شده و سرعت کاهش وزن و لاغری را افزایش می‌دهد. البته این نکته مهم را در نظر داشته باشید که صرفا مصرف ویتامین B1 باعث لاغری نمی‌شود، بلکه به روند سوخت و ساز صحیح بدن کمک می‌کند. بهترین زمان مصرف ویتامین B1 مهم نیست که ویتامین B1 را همراه با غذا یا بدون غذا مصرف می‌کنید، اما از مصرف آن با چای، قهوه یا الکل خودداری کنید، زیرا می‌توانند بر جذب تاثیر بگذارند. از آن‌جایی که ویتامین B1 از سطوح انرژی سالم پشتیبانی می‌کند، بهتر است صبح‌ها مصرف شود.
ویتامین ب ۱ برای چی خوبه؟ ویتامینهای B برای حفظ سلامت کبد، پوست، مو و چشم ضروری هستند. آن‌ها همچنین در سیستم عصبی نقش دارند و برای عملکرد سالم مغز مورد نیاز هستند. B1 یا تیامین، بخشی از خانواده ویتامین ب- کمپلکس است. آن‌ها به این دلیل با هم گروه‌بندی شده‌اند که با یکدیگر همکاری کرده و برای انجام کارهایشان به حضور یکدیگر نیاز دارند. ویتامین B1 برای متابولیسم انرژی نقش بسیار مهمی دارد و همین موضوع آن را به یک مکمل محبوب برای افرادی تبدیل می‌کند که می‌خواهند از نهایت سطح انرژی فیزیکی خود استفاده کنند. به دلیل این نقش کلیدی، ویتامین B1 برای رشد و عملکرد سلول‌های بدن مورد نیاز است. این ویتامین به عنوان یک مکمل برای حمایت از سلامت اعصاب مورد استفاده قرار می‌گیرد.
اگر این علائم را دارید، دچار کمبود ویتامین B۱ شده‌اید
ایسنا نوشت: تیامین یا همان ویتامین B۱ یکی از ویتامینهای ضروری برای بدن است. تیامین محلول در آب است؛ بنابراین بدن برای مدت طولانی آن را ذخیره نمی‌کند و برای جلوگیری از کمبود تیامین، بدن نیاز به مصرف منظم آن دارد. شما می‌توانید نیاز بدن به تیامین را از طریق خوردن غذاها به اندازه کافی برطرف کنید. بهترین منابع غذایی حاوی تیامین عبارتند از غلات غنی شده، برنج سفید، ماهی قزل آلا و لوبیای سیاه. همچنین تیامین در بسیاری از مولتی ویتامین‌ها نیز موجود است. مردان روزانه به ۱.۲ میلی گرم و زنان به ۱.۱ میلی گرم تیامین نیاز دارند. اگر باردار باشید، این میزان به ۱.۴ میلی گرم می‌رسد.
واضح‌ترین علائم کمبود تیامین شامل موارد زیر است:
خستگی و مشکلات حافظه: تیامین برای تولید انرژی از مواد غذایی ضروری است. برای همین است که خستگی مداوم می‌تواند یکی از نشانه‌های کمبود تیامین باشد. ضعف ماهیچه‌ها و کمبود وزن: هنگامی که به اندازه کافی تیامین دریافت نمی‌کنیم، متابولیسم گلوکز تحت تاثیر قرار می‌گیرد و ممکن است در نتیجه آن ضعف عضلانی، خستگی، کاهش حافظه، کاهش وزن و کاهش اشتها را تجربه کنید. بری‌بری، یکی از علل کمبود تیامین است و اگر تشدید شود می‌تواند باعث نارسایی احتقانی قلب شود. از دست دادن اشتها: تیامین بر هیپوتالاموس مغز، غده‌ای که مسئول اشتها و گرسنگی است، تاثیر دارد. با کمبود تیامین، شما دچار کمبود اشتها و احساس سیری می‌شوید.
مختل شدن رفلکس‌های بدن: از دیگر علائم و نشانه‌های کمبود تیامین می‌توان به تحت تاثیر قرار گرفتن عصب‌های حرکتی اشاره کرد. کمبود این ویتامین، اگر به حال خود رها شود، باعث آسیب دیدن دستگاه عصبی خواهد شد. یکی از نتایج این آسیب، مختل شدن واکنش‌های غیرارادی معمول بدن است. اختلال ناشی از این کمبود بیشتر در زانو، مچ پا و عضله‌های سه‌سر مشاهده می‌شود. طولانی شدن مدت زمان کمبود این ویتامین می‌تواند منجر به از بین رفتن هماهنگی و تناسب میان قسمت‌های مختلف بدن شود و فعالیت‌هایی چون راه رفتن تحت تاثیر قرار بگیرند.
تغییر در ضربان قلب: ضربان قلب، با مشخص کردن تعداد دفعات تپیدن قلب در طول یک دقیقه مشخص می‌شود و میزان تیامین موجود در بدن می‌تواند باعث تغییر آن شود. کمبود تیامین موجب پایین آمدن سرعت ضربان قلب می‌شود. خارج شدن سرعت ضربان قلب از حالت معمول و پایین آمدن آن می‌تواند باعث خستگی مفرط، گیجی و افزایش احتمال بیهوشی شود. بنابر اعلام دفتر ارتقای آموزش و ارتقای سلامت وزارت بهداشت، بسیاری از غلات کامل، منابع خوب تیامین هستند. ماست نیز تیامین دارد. غذاهای پروتئینی شامل گوشت مرغ، غذاهای دریایی، حبوباتی مانند لوبیا و نخود فرنگی و همچنین تخم مرغ، آجیل، دانه‌ها و سویا منابع خوب و پرمصرف تیامین هستند.
از ۱۳ ویتامینی که برای بدن ضروی هستند، ۸ مورد آن در ویتامینهای گروه B قرار دارد. بنابراین ویتامینهای این گروه از نقش قابل ملاحظه‌ای در سلامتی و افزایش کیفیت زندگی برخوردارند. اگرچه ویتامینهای B در غذاهای مختلفی در دسترس هستند اما کمبود برخی از اعضای این گروه در جامعه شایع است و به‌خوبی نمی‌توان از طریق برنامه روتین غذایی آن‌ها را جذب کرد. در این مقاله از هومکا سعی شده است با استناد به جدیدترین منابع پزشکی و سلامت، مهم‌ترین نکات ویتامینهای گروه B برای ارتقای سلامتی کاربران گرامی ارائه شود.