سکته مغزی زمانی اتفاق می‌افتد که یک رگ خونی در مغز پاره شده و خونریزی کند. سکته مغزی حتی می‌تواند زمانی که خون‌رسانی به مغز مسدود می‌شود نیز اتفاق بیفتد.
پارگی یا انسداد، مانع از رسیدن خون و اکسیژن به بافت‌های مغز می‌شود. بدون اکسیژن، سلول‌ها و بافت مغز آسیب دیده و در عرض چند دقیقه شروع به مرگ می‌کنند. از لحظه شروع سکته مغزی چیزی در حدود چهار ساعت و نیم زمان برای نجات بیمار وجود دارد، در غیر این صورت ممکن است فرد برای همیشه دچار معلولیت جسمی شود. برخی عوامل خطرساز هنگام بروز سکته مغزی، شامل فشار خون، دیابت، سیگار و کلسترول بالاست.
سکته مغزی به این خاطر اتفاق می‌افتد که لخته خون سبب بسته‌شدن یکی از عروق مغزی می‌شوند. همچنین شریان‌های مغزی نیز می‌تواند دلیل بر این موضوع شود که این امر سبب مختل‌کردن خون‌رسانی به مغز می‌شود و سلول‌های مغز شروع به از بین رفتن می‌کنند.
علائم بروز سکته مغزی
اگر فکر می‌کنید شخصی ممکن است سکته مغزی کرده باشد، حواستان به این علائم و نشانه‌ها باشد و به زمان شروع این علائم و نشانه‌ها هم دقت کنید. چون طول مدتی که این علائم در فرد ادامه دارد، در تصمیمات درمانی تأثیرگذار است.
مشکل در صحبت‌کردن و فهمیدن
ممکن است حالت گیجی و منگی داشته باشید یا اینکه مثل افرادی صحبت کنید که لکنت زبان دارند یا در فهم صحبت‌های دیگران مشکل داشته باشید.
فلج‌شدن یا بی‌حسی صورت و دست و پا
ممکن است صورت یا دست یا پای شخص به طور ناگهانی بی‌حس و ضعیف یا فلج شود؛ مخصوصا در یک طرف بدن. به بیمار بگویید هر دو دست خود را بلند کند و بالای سر نگه دارد، اگر یک دست تعادل نداشت و افتاد این یک علامت سکته مغزی است. مورد دیگر این است که وقتی فرد لبخند می‌زند یک طرف دهانش حالت کج و افتاده دارد.
سکته مغزی می‌تواند باعث ایجاد بینایی مضاعف، از بین رفتن بینایی در یک چشم یا تاری دید شود.
طی سکته مغزی، جریان خون به مغز یا به دلیل وقفه‌ای که در جریان خون ایجاد می‌شود، مسدود یا قطع می‌شود. این می‌تواند باعث میگرن بسیار ناگهانی یا سردرد شدید شود.
پارگی رگ خونی در مغز می‌تواند باعث سفت‌شدن گردن یا شانه شود. اگر بیمار نمی‌تواند چانه خود را به سینه برساند (با توجه به اینکه چاق نیست یا شرایط دیگری ندارد)، سریعا بیمار را به مرکز درمانی برسانید.