اگر تصمیم گرفته‌اید که برای از بین بردن موهای زائد بدن و صورت از لیزر درمانی استفاده کنید، می‌دانید که بهترین راه را انتخاب کرده‌اید و برای همیشه از شر موهای زائد خلاص خواهید شد. ولی شاید نگرانی به خاطر درد لیزر درمانی داشته باشید، به هر حال عده‌ای هستند که به این موضوع اهمیت نمی‌دهند ولی عده‌ای دیگر پوست حساس‌تری دارند و یا آستانه تحمل درد آنها کمتر از بقیه است. شاید توصیف دیگران را از درد لیزر درمانی شنیده‌اید و حالا اضطراب دارید که شاید درد لیزر موهای زائد غیر قابل تحمل باشد.
قبل از هر چیز باید خیال شما را راحت کنیم که درد لیزر درمانی قابل تحمل است ولی استرس و ترس ممکن است آن را بیش از حد نشان بدهد. با این مطلب همراه باشید تا ببینیم چرا لیزر موهای زائد همراه با درد است و چه کرم های بی حسی برای کاهش درد لیزر درمانی مناسب هستند.
چرا لیزر موهای زائد همراه با درد است؟
در لیزر موهای زائد، اشعه لیزر به فولیکول‌های مو تابیده می‌شود و با هدف قرار دادن رنگدانه، گرمای زیادی به آن می‌دهد که این گرمای شدید باعث می شود که فولیکول مو غیر فعال شده و دیگر مویی رشد نکند. اشعه لیزر با تابش همراه است و حالت ضربه‌ای دارد. برای همین مراجعه کنندگان در زمان لیزر درمانی حسی مانند ضربه یک کش را روی پوست حس می‌کنند و عده‌ای درد آن را مانند یک سوزش نقطه‌ای و سریع توصیف می‌کنند. بهرحال شاید همه مراجعه کنندگان با این حرف موافق باشند که درد لیزر از درد اپیلاسیون با موم و بند، بیشتر نیست. به هر حال به این شکل است که در طی لیزر درمانی، مراجعه کنندگان حس درد را تجربه می‌کنند.
از جمله ناحیه هایی که برای لیزر، بسیار پر طرفدار هستند می‌توان به صورت، زیر بغل و بیکینی اشاره کرد، لیزر مو های زائد در نواحی دیگر بدن هم انجام می‌شود ولی اغلب در همان سه ناحیه است که درد بیشتری هنگام لیزر درمانی حس می‌شود چون پیاز مو در این ناحیه‌ها قوی‌تر و موهای زائد ضخیم تر و پر رنگ‌تر هستند. اگر تعداد موهای زائد در این ناحیه ها زیاد باشد، شاید لازم شود که مدت زمان لیزر درمانی، کمی بیشتر از حد معمول ادامه پیدا کند و درد در مراجعه کننده باعث شود که تکنسین و یا پزشک، نتوانند کار را دقیق انجام دهند، برای همین بعضی از پزشکان استفاده از کرم‌های موضعی برای بی حس کردن را پیشنهاد می‌کنند.
از کرم‌های بی حس کننده برای کم کردن درد در ناحیه هایی که لیزر موهای زائد انجام می‌شود، استفاده می‌گردد. از کرم‌های بی حس کننده می‌توان به لیدوکرم، املا، نامب و LMX اشاره کرد تمام این کرم ها و پماد‌ها، بی حس کننده موضعی هستند و در ترکیبات همه آنها لیدوکایین وجود دارد. سازمان دارو و غذای امریکا استفاده از این نوع کرم‌ها را تنها با تجویز پزشک مجاز می‌داند. این کرم‌ها ۱۵ دقیقه بعد از استعمال، تاثیر خود را نشان می‌دهند و اثر آنها تا تقریبا ۴۵ دقیقه پایدار است.
کرم‌های بی حس کننده برای لیزر و عوارض آن
بعضی مراجعه کنندگان می‌خواهند بدانند که آیا استفاده از کرم‌های بی حس کننده موضعی، قبل از لیزر مو های زائد، تاثیر منفی بر نتیجه می گذارد یا نه. همان طور که گفتیم در ترکیبات تمام این کرم‌ها لیدوکایین وجود دارد و اگر به مقدار زیاد روی پوست استعمال شود و مدت طولانی بماند ممکن است خطراتی مانند حساسیت‌های شدید ایجاد کند. این پماد و کرم های بی حسی برای استفاده موضعی و بیرونی بدن ساخته شده‌اند و اگر به خاطر جذب طولانی مدت وارد خون شده و به قلب برسند ممکن است موجب مرگ شوند. پس کرم‌های بی حس کننده را دست کم نگیرید و فکر نکنید که اگر اندازه زیاد آن را استفاده کنید، درد لیزر را کم می‌کنید و هیچ مشکلی پیش نمی آید. به جای این کار با پزشکتان مشورت کنید و از او بخواهید کرم مناسب برای شما تجویز کند و به مقدار استعمال شده هم نظارت داشته باشد.
کرم‌های بی حس کننده و تاثیر آن بر لیزر
شاید برای شما جالب باشد که بدانید اگر برای لیزر مو های زائد از دستگاه هایی مانند الکساندرایت استفاده شود ممکن است پزشک از شما بخواهد که تمام کرم‌هایی که روی پوست استعمال کرده‌اید پاک کنید و حتی بگوید نیازی به استفاده از هیچ کرم بی حس کننده هم نمی‌باشد. دستگاه‌های پیشرفته لیزر درمانی مانند الکساندرایت از یک سیستم خنک کننده قوی استفاده می‌کنند که با دمیدن هوای سرد به سطح پوست باعث می شوند که درد تسکین پیدا کند به علاوه اینکه درد لیزر بسیار زود گذر است و لازم نیست چندان نگران آن باشید. همچنین بعضی از پزشکان اعتقاد دارند که استفاده از هر نوع کرم قبل از لیزر درمانی ممکن است روند کار را با اختلال مواجه کند. پس قبل از شروع لیزر درمانی از پزشکتان مشورت بخواهید همچنین به دلیل اینکه آستانه تحمل درد در افراد مختلف است ما به شما پیشنهاد می‌کنیم که یک جلسه لیزر درمانی را انجام دهید و ببینید آیا درد آن برای شما قابل تحمل است یا نه. به میزانی که درد داشتید می‌توانید از کرم‌های بی حس کننده قوی‌تر استفاده کنید ولی بتاریخ انتشار : 23 اسفند 1400 تاریخ بروزرسانی : ۱۴ مرداد ۱۴۰۲ نویسنده : تیم پزشکان مهراز دسته بندی : تایید شده توسط:|
آنچه در این مقاله خواهید خواند
استفاده از لیدوکائین و زایلاپی برای کاهش درد لیزر:
بهترین کرم بی حسی موضعی برای لیزر ، بسیاری از بانوان و هم چنین برخی از آقایان از رشد بی اندازه موهای زائد خود شکایت دارند و به دنبال راهکاری مناسب برای از بین بردن موهای زائد خود هستند. یکی از بهترین راه ها و روش ها برای این کار استفاده از می باشد. همان گونه که می دانید، مدت زیادی است که لیزر موهای زائد به عنوان یکی از روش های درمانی زیبایی متداول برای زنان و مردان معرفی شده است و البته تاثیرات فوق العاده ای داشته است.
با این وجود بسیاری از افراد به هنگام لیزر موهای زائد درد احساس می کنند و از این موضوع ناراحت و ناراضی هستند. هرچند دستگاه هایی مانند کندلا الکساندرایت ۲۰۱۹ به علت استفاده از سیستم های خنک کننده پیشرفته شامل اسپری کریوژن و دمیدن هوای خنک چند ثانیه قبل و بعد از هر پالس لیزر، درد و ناراحتی بیمار را نسبت به دستگاه های لیزر قدیمی تر مانند به طور قابل توجهی کاهش می دهد اما به هر حال جلسات لیزر، بدون درد و ناراحتی برای بیمار به پایان نمی رسد. به همین دلیل است که آن ها به استفاده از پمادهای بی حسی از خود علاقه نشان می دهند.
اما خیالتان بابت لیزر موهای زائد راحت باشد، درد آن قابل تحمل است، اما اگر استرس و اضطراب داشته باشید، ممکن است درد بیشتری را حس کنید. حال به موضوع اصلی اشاره می‌کنیم؛ جهت لیزر موهای زائد، باید قبل از انجام این کار، از کرم بی حسی لیزر موهای زائد استفاده کنید تا هم درد کمتری حس کنید، هم پوستتان دچار مشکل نشود. لازم به ذکر است، انجام لیزر مو، در جلسات متعدد و در بهترین کلینیک لیزر موهای زائد صورت می‌پذیرد و اگر قرار باشد در هرجلسه درد بکشید، برایتان ناخوشایند خواهد بود. پس باید در هرجلسه، قبل از انجام لیزر، از کرم بی حسی لیزر موهای زائد استفاده کنید.
در این مقاله از وب سایت قصد داریم تا به بررسی بهترین کرم بی حسی موضعی برای پردازیم و اطلاعاتی را در اختیار شما عزیزان قرار دهیم. بنابراین برای کسب اطلاعات لازم تا انتهای این مطلب با مهراز کلینیک همراه باشید.
استفاده از لیدوکائین (زایلاپی) در طول لیزر موی زائد:
لیدوکائین (کرم زایلاپی ) یک راه حل موضعی برای جلوگیری از انتقال سیگنال های درد از انتهای اعصاب پوستی به مغز می باشد. از لیدوکائین برای مقابله با درد های ناشی از زونا و واکسن و یا حتی زمان لیزر مو استفاده می شود. لیدوکائین فرم های مختلف دارد و به شیوه های مختلفی نیز مورد استفاده قرار میگیرد.
چند مورد در ارتباط با مصرف لیدوکائین :
- از دکتر یا تکنسین لیزر بپرسید که برای بی حسی از کدام فرم لیدوکائین استفاده می کنند.
- جهت فهمیدن دستور استفاده می توانید نوشته های روی لیدوکائین را دنبال کنید.
- ۱۵ الی ۲۰ دقیقه زمان لازم است تا لیدوکائین تاثیر خود را نشان دهد و بعد از آن لیزر را شروع کنید.
- مهم است که بدانید استفاده بیش از حد از لیدوکائین می تواند عوارض و مشکلات جدی در سلامتی شما ایجاد کند.
لیزر موهای زائد و درد آن:
لیزر مو با متمرکز کردن اشعه نور روی پیگمنت های موجود در فولیکول مو ریشه های مو را می سوزاند تا از رشد مجدد آن در پوست جلوگیری نماید. به صورت معمول پوست ناحیه لیزر شده تحت تاثیر قرار نمی گیرد به دلیل آن که رنگ آن کاملاً در تضاد با رنگ موی بیمار می باشد.
به همین علت است که به بیماران توصیه می شود حداقل ۶ هفته قبل از شروع جلسات لیزر از برنزه کردن پوست خود خودداری کنند. در صورتی که پوست، برنزه شده باشد ممکن است نور لیزر روی رنگدانه های موجود در پوست نیز اثر بگذارد و موجب سوزش بیشتر و حتی سوختگی پوست گردد به صورتی که پمادهای بی حس کننده نیز در کاهش درد و سوزش آن موثر نخواهند بود.
چرا لیزر موهای زائد همراه با درد است؟
در لیزر موهای زائد، اشعه لیزر به فولیکول‌های مو تابیده می‌شود و با هدف قرار دادن رنگدانه، گرمای زیادی به آن می‌دهد که این گرمای شدید باعث می شود که فولیکول مو غیر فعال شده و دیگر مویی رشد نکند. اشعه لیزر با تابش همراه است و حالت ضربه‌ای دارد. برای همین مراجعه کنندگان در زمان لیزر درمانی حسی مانند ضربه یک کش را روی پوست حس می‌کنند و عده‌ای درد آن را مانند یک سوزش نقطه‌ای و سریع توصیف می‌کنند.
بهرحال شاید همه مراجعه کنندگان با این حرف موافق باشند که درد لیزر از درد اپیلاسیون با موم و بند، بیشتر نیست. به هر حال به این شکل است که در طی لیزر درمانی، مراجعه کنندگان حس درد را تجربه می‌کنند.
از جمله ناحیه هایی که برای لیزر، بسیار پر طرفدار هستند می‌توان به صورت، زیر بغل و بیکینی اشاره کرد، لیزر مو های زائد در نواحی دیگر بدن هم انجام می‌شود ولی اغلب در همان سه ناحیه است که درد بیشتری هنگام لیزر درمانی حس می‌شود چون پیاز مو در این ناحیه‌ها قوی‌تر و موهای زائد ضخیم تر و پر رنگ‌تر هستند.
اگر تعداد موهای زائد در این ناحیه ها زیاد باشد، شاید لازم شود که مدت زمان لیزر درمانی، کمی بیشتر از حد معمول ادامه پیدا کند و درد در مراجعه کننده باعث شود که تکنسین و یا پزشک، نتوانند کار را دقیق انجام دهند، برای همین بعضی از پزشکان استفاده از کرم‌های موضعی برای بی حس کردن را پیشنهاد می‌کنند.
کرم ها و پمادهای بی حسی قوی ( پماد بی حسی برای لیزر ):
همان گونه که می دانید، آستانه تحمل درد در افراد مختلف متفاوت می باشد. این نکته دلیل مهمی برای تصمیم گیری و اقدام به انجام خدمات درمانی و یا زیبایی خواهد بود و ممکن است برخی از افراد به دلیل واهمه ای که از درد دارند، برخی از کارهای زیبایی را انجام ندهند. اگر که فرد احساس ناراحتی و اضطراب داشته باشد دوره درمانی و جلسات تکمیلی را به اتمام نمی رساند و نتیجه دلخواه خود را نمی گیرد، در نهایت این فرایند نارضایتی او را به همراه دارد.
بسیاری از بیمارانی که قصد دارند از برای حذف موهای زائد خود استفاده کنند باید یک کرم بی حس کننده و سر کننده قوی پیش از لیزر بر روی نواحی که قصد لیزر را دارند، استفاده کرده تا پوست بدن بی حس شده و فرایند لیزر مو تا حد امکان بدون درد انجام شود و آن ها احساس نارضایتی در این زمینه نکنند.
پمادهای بی حس کننده و کرم های بی حس کننده موضعی مختلفی در بازار وجود دارد که می توان قبل از لیزر موهای زائد از آن ها بهره برد. البته کرم بی حسی که برای وکس و اپیلاسیون مورد استفاده قرار می گیرد؛ تفاوت چندانی با پماد سر کننده موضعی لیزر مو ندارد و حتی ممکن است پزشک مورد نظر همان کرم مخصوص اپیلاسیون را به شما عزیزان پیشنهاد دهد. بهترین کرم بی حسی موضعی برای لیزر موهای زائد کرم های حاوی لیدوکائین هستند که در اغلب داروخانه ها پیدا می شوند.
پماد بی حس کننده زایلاپی بهتر است یا اپی واید؟
گاهی و در مواردی مانند استفاده از پماد بی حسی و اثر بخشی لیزر موهای زائد اطلاعات اشتباهی در اختیار عزیزان قرار داده می شود. لازم به ذکر می باشد که اگر از پمادهای بی حس کننده به درستی استفاده نمایید نه تنها تداخلی با نتیجه لیزر ندارد و آن را کاهش نمی دهد بلکه حس تجربه لیزر موهای زائد را آرامش بخش می کند. دو نوع کرم اصلی که به عنوان بی حس کننده موضعی در داروخانه ها یافت می شوند؛ دو نوع کرم می تواند برای بی حسی موضعی و کاهش سوزش، علائم سوختگی و از بین رفتن زخم های کوچک بسیار موثر واقع شود. از جمله کرم هایی که در این زمینه مورد استفاده قرار می گیرد، می توان به موارد زیر اشاره داشت:
- پمادهای حاوی لیدوکایین
- پمادهای دارای بنزوکایین
باید اشاره شود که بر اساس تحقیقات انجام شده، پمادهای حاوی لیدوکایین تاثیر بیشتری در کاهش درد خواهند داشت.
از جمله برندهای بسیار معروف برای پمادهای بی حسی می توان به موارد زیر اشاره داشت.
- پمادهای زایلاپی (Xyla P)
- املا (Emla)
- الاندینا (Elandina)
- ژل زایلوژل (Xylo Gel)
در قسمت بعد به بررسی هر یک از کرم های بی حسی ذکر شده در بالا خواهیم پرداخت.
پمادهای بی حس کننده حاوی لیدوکائین چه نوع کرم هایی هستند؟!
استفاده از پماد لیدوکائین برای لیزر بسیار مرسوم می باشد. قویترین پماد بی حسی همین لیدوکائین ها هستند. کرم های بی حس کننده حاوی لیدوکائین حین جلسات لیزر موهای زائد ناحیه تحت درمان را سریع تر از کرم های قابل حل در آب منطقه مورد نظر را بی حس می کنند و اثر آن نیز از پماد بی حسی موضعی بنزوکائین بیشتر می باشد. به همین علت پمادهای حاوی لیدوکائین به عنوان بهترین پماد بی حسی موضعی لیزر شناخته شده و مورد استفاده قرار می گیرد. این پماد که می تواند انتهای رشته های عصبی را از کار بیندازند و تحساس درد کمتری را به افراد منتقل نماید. از جمله نکات بسیار مهمی که درباره این نوع کرم های موضعی بی حسی باید بدانید، می توان به موارد زیر اشاره داشت:
- پماد زایلاپی که برای لیزر موهای زائد بسیار متداول شده است؛ بر پایه لیدوکائین می باشد.
- هر ۳۰ گرم پماد بی حس کننده زایلاپی (Xyla P)حاوی ۵ گرم لیدوکائین و ۵ گرم پریلوکائین است که برای کاهش درد و ناراحتی پیش از لیزر موهای زائد کفایت می کند.
- کرم بی حس کننده دیگری که برپایه لیدوکائین می باشد؛ کرم بی حس کننده املا است که حاوی ۵ درصد لیدوکائین و پریلوکائین می باشد که کاربرد آن تفاوت چندانی با زایلاپی نخواهد داشت.
طرز استفاده از پماد زایلاپی برای لیزر چگونه می باشد؟!
طریقه مصرف کرم مذکور در کاهش درد بسیار مهم است، به همین دلیل در زیر به بررسی روش مصرف آن پرداخته ایم.
- در ابتدا و قبل از انجام لیزر باید از ۲۴ ساعت قبل شیو کرده و موهای منطقه مورد نظر خود را بتراشید.
- یک ساعت یا نیم ساعت قبل از لیزر ابتدا ناحیه مورد نظر را به دقت با آب بشویید تا هرگونه پوست مرده و باکتری تمیز گردد.
- سپس ناحیه مورد نظر را خشک کرده و یک لایه از پماد زایلاپی روی پوست خود قرار دهید و آن را پخش نمایید.
- پمادهای حاوی لیدوکایین به ۱۵ تا ۲۰ دقیقه زمان نیاز دارند تا روی پوست اثر کرده و آن را بی حس نمایند.
- با استفاده از کیسه فریزر یا هر کیسه نایلونی ناحیه را بپوشانید که در معرض هوای آزاد نباشد.
- نکته بسیار مهمی که باید بدانید این است که مدت زمان باقی ماندن اثر بی حس کنندگی پماد زایلاپی در حدود یک ساعت می باشد. بنابراین بهتر است بین زمان مالیدن پماد و شروع جلسه لیزر حداکثر تا نیم ساعت فاصله باشد.
- پس از آن که کرم را به اندازه کافی روی ناحیه مورد نظر قرار دادید؛ به آرامی بر روی پوست خود پخش کنید تا به طور کامل جذب آن گردد.
- شما هم چنین می توانید ۲ تا ۳ لایه دیگر از کرم را نیز روی همان ناحیه مجدداً بمالید و ماساژ دهید تا جذب پوست شود.
- بهتر است لایه آخر را روی سطح پوست نمالید و دست نخورده باقی بگذارید.
- زمانی که متخصص بخواهد لیزر مو را شروع کند این لایه از کرم بی حس کننده را از روی پوست شما پاک خواهد کرد. بهتر است که پس از 40 الی 45 دقیقه ناحیه را با دقت توسط شامپو بچه و آب بشویید. این کار باید دقیقا لحظه قبل از مراجعه به کلینیک انجام شود.
نکته بسیار مهمی که باید بدانید است که برخی از متخصصین توصیه می کنند که روی کرم را با چسب پانسمان یا کیسه تمیز در منزل یا مطب پزشک بپوشانید و بعد از بیست دقیقه از روی ناحیه مورد نظر بردارید تا لیزر موهای زائد بدون درد و ناراحتی انجام شود.
نحوه استفاده از کرم املا و پماد بی حسی موضعی زایلو ژل:
بهترین کرم بی حسی موضعی برای لیزر ، حال که در قسمت بالا درباره کرم زایلاپی اطلاعاتی را در اختیار شما قرار داده ایم، بهتر است که در این قسمت نیز درباره کرم ها یا پمادهای املا و زایلو ژل نیز نکاتی را خدمات شما بیان کرده و نحوه استفاده از آن را توضیح دهیم.
لازم به ذکر می باشد که نحوه استفاده از کرم املا تا حدودی شبیه پماد بی حس کننده زایلاپی می باشد اما توصیه می شود که از کرم املا فقط به اندازه ای که جذب پوست شما می شود؛ استفاده نمایید چون مصرف بیش از حد کرم املا، عوارض جانبی مانند موارد زیر را در بر خواهد داشت:
- اختلال در تنفس
- افزایش ضربان قلب
- تشنج
- بیهوشی
برخلاف کرم زایلاپی بعد از ماساژ دادن کرم بی حسی املا از پوشاندن آن با کیسه پلاستیکی یا باند خودداری کنید.
حال باید اشاره شود که زایلو ژل پماد نیست بلکه نوعی ژل است که هر ۱۰۰ گرم آن حدود ۲ گرم لیدوکائین می باشد. ژل بی حسی موضعی زایلوژل به اندازه زایلاپی و املا در مهار کردن انتهای رشته های عصبی موثر نخواهند بود بلکه با کاهش جریان یون از میان غشای عصبی به کاهش درد و ناراحتی بیمار حین لیزر موهای زائد کمک می کند. بیشترین کاربرد زایلو ژل در معاینات مجاری ادرار است و به ندرت قبل از لیزر موهای زائد مورد استفاده قرار می گیرد. پماد بی حسی موضعی زایلو ژل را نیز باید به طور مستقیم در موضع مورد نظر بمالید و حدود ۲۵ دقیقه تا نیم ساعت منتظر باشید تا اثر بی حسی آن ایجاد گردد.
علائم واکنش آلرژیک به لیدوکائین و پریلوکائین
واکنش های آلرژیک به کرم های بی حس کننده ممکن است برای برخی از افراد رخ بدهد. به همین دلیل قبل از استفاده از پماد بی حس کننده در ناحیه وسیع مقدار کمی از آن را بر روی پوست خود امتحان کنید تا از عدم بروز واکنش آلرژیک اطمینان داشته باشید.
- کاهش ضربان قلب و فشار خون
- افزایش تحریک پذیری عصبی
- احساس خواب آلودگی
- اختلال در بینایی و شنوایی
- تهوع و سرگیجه و بی حالی
- احساس گرما یا سرمای شدید
- اختلال در سیستم عصبی و گردش خون
در صورت بروز هر کدام از این عوارض و علائم واکنش آلرژیک باید به سرعت پزشک متخصص مراجعه کنید.
بهترین کرم بی حسی موضعی برای لیزر کدام است؟ کرم بنزوکائین به عنوان یک مانع شیمیایی روی پوست عمل می نماید و هم چنین و از ایجاد سیگنال های الکتریکی در رشته های عصبی جلوگیری به عمل می آورد. در نتیجه رشته های عصبی سیگنال های درد را به مغز نمی‌فرستند و احساس درد و ناراحتی وجود نخواهد داشت. بنابراین ممکن است برخی از افراد از این پماد برای کاهش درد و ناراحتی به هنگام لیزر استفاده نمایند.
ممکن است این سوال برای شما به وجود بیاید که اگر هر دو پماد حاوی لیدوکائین و بنزوکایین به یک دیگر شبیه هستند چرا از هر دو ماده در یک پماد استفاده نمی شود؟
بریا پاسخ به این سوال می توان اذعان داشت که ماده لیدوکائین و بنزوکائین به صورت معمول با بدن انسان سازگار خواهد بود و اما برخی از افراد نسبت به یک یا هر دو آلرژی دارند. بنابراین بهتر است در ابتدا مقدار کمی از هر کرم را روی ناحیه کوچکی از بدن خود امتحان کنید و در صورتی که به محتویات آن آلرژی نداشتید اقدام به مالیدن کرم به نواحی وسیع‌تر بدن خود نمایید. پماد بی حسی برای لیزر مورد استفاده قرار میگیرد.
نکته بسیار مهم:
آیا پمادهای بی حس کننده گیاهی برای کاهش درد لیزر اثر دارند؟!
بهترین کرم بی حسی موضعی برای لیزر باید اشاره شود که اگر بیماران به پماد حاوی ماده شیمیایی آلرژی و حساسیت داشته باشند؛ از کرم های بی حس کننده موضعی گیاهی قبل از لیزر موهای زائد استفاده می نمایند. برخی از این کرم ها مانند کرم بی حس کننده موضعی اپی واید تقریباً اثر بخشی مشابهی با کرم های شیمیایی زایلاپی و املا دارند. قویترین ژل بی حس کننده ای که می توانید استفاده کنید همان کرم لیدوکائین و یا زایلاپی می باشد.
لیزر مو با متمرکز کردن اشعه نور روی پیگمنت های موجود در فولیکول مو ریشه های مو را میسوزاند تا از رشد مجدد آن در پوست جلوگیری کند. معمولاً پوست ناحیه لیزر شده تحت تاثیر قرار نمی گیرد چون رنگ آن کاملاً در تضاد با رنگ موی بیمار می باشد. به همین علت است که به بیماران توصیه می‌شود حداقل ۶ هفته قبل از شروع جلسات لیزر از برنزه کردن پوست خود خودداری کنند.
در صورتی که پوست، برنزه شده باشد ممکن است نور لیزر روی رنگدانه‌های موجود در پوست نیز اثر بگذارد و موجب سوزش بیشتر و حتی سوختگی پوست شود به طوریکه پمادهای بی حس کننده نیز در کاهش درد و سوزش آن موثر نخواهند بود.
کرم بی حس کننده لیزر حاوی لیدوکائین مانند پماد زایلاپی و همچنین کرم های بر پایه بنزوکایین در کاهش درد لیزر مو تا حدودی موثر هستند. چون زمانی که اشعه لیزر جذب رنگدانه مو می شود؛ حرارت زیادی ایجاد می‌کند تا بتواند ریشه مو را بسوزاند در نتیجه پوست دچار التهاب، سوزش و تورم خواهد شد. استفاده از کرم بی حسی موضعی می تواند در کاهش درد، سوزش و التهاب حین لیزر موهای زائد موثر باشد.
در صورتی که از کرم بی حس کننده موضعی استفاده نکنید ممکن است درد و ناراحتی زیادی حین جلسات لیزر مو به خصوص در نواحی حساس پوست مانند ناحیه بیکینی داشته باشید.
بنابراین در صورتی که پوست بسیار حساسی دارید می‌توانید از پمادهای بیحسی موضعی گیاهی برای لیزر موهای زائد بهره ببرید. طرز استفاده از کرم بی حس کننده Epiwide با کرم سر کننده زایلاپی تقریبا مشابه است و می توان به همان روش که توضیح داده شد از پماد اپی واید بر روی پوست استفاده کرد.
قیمت پماد بی حس کننده زایلاپی بهتر است یا اپی واید؟
بهترین کرم بی حسی موضعی برای لیزر همیشه بحث قیمت برای خرید محصولات از اهمیت بالایی برخوردار بوده و این موضوع نیز در خرید انواع کرم ها قیمت کرم بی حس کننده برای لیزر به حجم هر تیوب پماد و نوع ماده بی حس کننده به کار رفته در آن بستگی دارد و کرم های خارجی نسبت به کرم های ایرانی گران تر هستند.
در حال حاضر قیمت پماد زایلاپی برای لیزر نسبت به قیمت کرم بی حس کننده اپی واید کمی بیشتر است اما باز هم می‌توان با قیمت های بسیار مقرون به صرفه، کرم های بی حس کننده قبل از لیزر موهای زائد را از داروخانه ها خریداری نمود. عملکرد پماد ها تقریبا با یکدیگر مشابه است به همین علت قیمت پماد زایلاپی و قیمت کرم بی حس کننده اپی واید تفاوت چندانی با یک دیگر ندارند.
برخی از آرایشگاه ها و کلینیک ها برای به دست آوردن سود بیشتر پمادهای غیر استاندارد را تحت عنوان کرم های گیاهی بدون عوارض جانبی با قیمت های بسیار بالا به عنوان کرم های سر کننده قبل از لیزر موهای زائد به بیمار پیشنهاد می دهند.
بهتر است نسبت به خرید این گونه کرم ها احتیاط کنید و فقط صرف اینکه قیمت پماد زایلاپی بسیار کمتر از پمادهای توصیه شده توسط آرایشگاه است نسبت به خرید آن شک نکنید. مطمئن باشید پمادهایی که توسط سازمان استاندارد دارویی تایید شده اند و در داروخانه ها به فروش می رسند؛ موثرترین و بهترین کرم بی حسی موضعی خواهند بود.
آیا استفاده از کرم بی حسی موضعی واقعاً در کاهش درد لیزر موثر می باشد؟!
بهترین کرم بی حسی موضعی برای لیزر کدام است ؟ این سوالی است که بسیاری از زیبا جویان مهراز کلینیک، از اپراتورها و پزشکان این مجموعه می پرسند. کرم بی حس کننده لیزر حاوی لیدوکائین مانند پماد زایلاپی و همچنین کرم های بر پایه بنزوکایین در کاهش درد لیزر مو تا حدودی موثر هستند.
به دلیل آن که زمانی که اشعه لیزر جذب رنگدانه مو می شود؛ حرارت زیادی ایجاد می‌کند تا بتواند ریشه مو را بسوزاند در نتیجه پوست دچار التهاب، سوزش و تورم خواهد شد. استفاده از کرم بی حسی موضعی می تواند در کاهش درد، سوزش و التهاب حین لیزر موهای زائد موثر باشد. در صورتی که از کرم بی حس کننده موضعی استفاده نکنید ممکن است درد و ناراحتی زیادی حین جلسات لیزر مو به خصوص در نواحی حساس پوست مانند ناحیه بیکینی داشته باشید.
آیا لازم است قبل از لیزر موهای زائد با دستگاه کندلا الکساندرایت از کرم بی حسی موضعی استفاده کرد؟!
دمیدن هوای خنک نیز موجب سرد شدن سطح پوست بیمار شده و در نتیجه احساس سوزش و درد، بعد از هر پالس لیزر را روی سطح پوست کاهش می دهد. اکثر بیمارانی که با دستگاه کندلا الکساندرایت اقدام به حذف موهای زائد خود نموده اند؛ نیازی به استفاده از کرم بی حسی موضعی نداشته‌اند چون دستگاه های لیزر کندلا با طراحی سیستم خنک کننده پیشرفته تا حد قابل توجهی در کاهش درد بیمار موثر واقع شده اند.
البته معمولاً به بیمارانی که پوست حساسی داشته باشند و یا برای اولین بار جلسه لیزر موهای زائد خود را آغاز کرده اند؛ توصیه می شود که از کرم بی حسی موضعی استفاده کنند تا تجربه رضایت بخشی از لیزر مو داشته باشد.
شما عزیزان می توانید برای کسب اطلاعات بیشتر به وب سایت مهراز کلینیک مراجعه فرمایید و با کارشناسان در این باره مشورت کنید.
رای هر کاری با پزشک متخصص مشورت کنید. داروهای بی حس کننده موضعی نوعی بیحسی است که برای جراحی‌های کمتر تهاجمی مورداستفاده قرار میگیرد. این نوع بیحسی نسبت به انواع تهاجمی و شدیدتر بیحسی یا بیهوشی، عوارض جانبی کمتری دارد. در این مقاله قصد داریم به هر آنچه که در خصوص داروهای بی حس کننده موضعی باید بدانید اشاره کنیم.
انواع داروهای بی حس کننده موضعی
بی حسی موضعی یکی از روش‌های است. منظور از بی حسی موضعی، ازدست‌دادن برگشت‌پذیر حس در یک قسمت مشخص از بدن است. در این روش عوامل بی حسی به‌صورت موضعی یا تزریقی وارد بدن می‌شوند و سبب انسداد کانال‌های سدیمی می‌شوند که تکانه‌های عصبی در بافت را تسهیل می‌کنند.
ممکن است پزشک قبل از انجام یک عمل جزئی، مانند بیوپسی پوست، از این روش بیحسی استفاده کند. همچنین ممکن است قبل از یک عمل دندانپزشکی، مانند کشیدن دندان، از بی حسی موضعی برای شما استفاده شود. برخلاف بیهوشی عمومی، بی حسی موضعی باعث به خواب‌رفتن شما نمی‌شود.
این نوع بیحسی انواع مختلفی دارد که در اینجا به برخی از آنها اشاره کرده‌ایم:
در این روش عوامل بی حسی به‌صورت موضعی یا تزریقی وارد بدن می‌شوند و سبب انسداد کانال‌های سدیمی می‌شوند که تکانه‌های عصبی در بافت را تسهیل می‌کنند.
به نقل از
۱. آرتیکائین
آرتیکائین یک بی حس کننده موضعی است که از آن برای القای بی حسی موضعی در دندان‌ها استفاده می‌شود. این بی حس کننده را می‌توان یکی از محبوب‌ترین بی حس کننده‌های موضعی در بسیاری از کشورها در نظر گرفت. این بی حس کننده موضعی بر خلاف سایر بی حس کننده های موضعی، به‌جای یک حلقه بنزن یک حلقه تیوفن دارد. در نتیجه انتشار این ماده بی‌حس‌کننده در سراسر غشای عصبی سریع‌تر و بیشتر می‌شود و به همین دلیل هم قدرت دارویی تقویت‌شدن این ترکیب چهار برابر بیشتر از بی حس کننده هایی مانند لیدوکائین است.
۲. بنزوکائین
بنزوکائین یک ترکیب بی‌حس‌کننده موضعی است که از آن برای تسکین درد و خارش ناشی از سوختگی‌های جزئی، نیش حشرات، بریدگی‌های جزئی، خراش‌ها و اثر سوزش ناشی از برخی سم‌های گیاهی استفاده می‌شود. علاوه بر این ترکیب می‌تواند برای تسکین ، دردهای دهانی و آفت‌های دهانی نیز مورداستفاده قرار بگیرد.
کدام بیحسی موضعی بیشترین اثر و کمترین ضرر را دارد؟
از مشاوره دارویی کمک بگیر!
۳. بوپیواکایین
۴. دیبوکائین موضعی
۵. دیکلونین یکی از داروهای بی حس کننده موضعی غشای مخاطی
دیکلونین یک بی‌حس‌کننده موضعی است که از آن قبل از معاینات پزشکی مانند معاینات آندوسکوپی استفاده می‌شود. در واقع این بی‌حس‌کننده غشاهای مخاطی است و برای معاینات مربوط به مری، حنجره، دهان، حلق یا گلو، معاینات دستگاه تنفسی و نای و دستگاه ادراری و واژن از آن استفاده می‌شود. همچنین از این بی‌حس‌کننده معمولاً برای تسکین درد ناشی از زخم‌های شانکر، تب‌خال و استفاده می‌شود. دیکلونین جزء بی حس کننده های خوراکی است و ممکن است به فرم اسپری بی حس کننده برای گلودرد یا برای جراحی‌های دندانپزشکی هم از آن استفاده شود.
دیکلونین یک بی‌حس‌کننده موضعی است که از آن قبل از معاینات پزشکی مانند معاینات آندوسکوپی استفاده می‌شود.
۶. لیدوکائین لوکال
لیدوکائین یک ماده بی‌حس‌کننده موضعی است که معمولاً برای انواع بی حسی‌های موضعی از آن استفاده می‌شود. بااین‌حال این ترکیب کاربردهای ضدآریتمی و ضددرد هم دارد و می‌توان به‌عنوان ترکیب کمکی برای لوله‌گذاری هم از آن استفاده کرد.
۷. پراموکسین
پراموکسین برخلاف هیدروکورتیزون‌های استروئیدی برای استفاده‌های طولانی‌مدت مناسب‌اند و می‌توانند به‌عنوان یک گزینه ایمن برای تسکین خارش استفاده شود. این دارو برای تسکین موقت خارش و درد ناشی از تحریکات جزئی پوست مانند ، بریدگی، خراش‌های جزئی، آفتاب‌سوختگی، اگزما، نیش حشرات، زخم‌ها و بثورات پوستی استفاده می‌شود.
۸. پریلوکائین یکی از داروهای بی حس کننده موضعی
پریلوکائین تقریباً ترکیبی مشابه لیدوکائین است و از آن برای ایجاد بی حسی‌های موضعی استفاده می‌شود. این ترکیب روی پوست یا ناحیه تناسلی برای ایجاد بیحسی یا ازدست‌دادن درد قبل از انجام برخی اقدامات پزشکی اعمال می‌شود. علاوه بر این از پریلوکائین برای جلوگیری از درد ناشی از تزریق، خون‌گیری از ورید یا جراحی‌های جزئی مانند برداشتن زگیل نیز استفاده می‌شود.
۹. پروکائین
پروکائین یک بی‌حس‌کننده موضعی تزریقی است که برای کاهش درد حین جراحی از آن استفاده می‌شود. این بی‌حس‌کننده موضعی از نوع استری است که اثر آن کوتاه‌مدت است. برای بی حسی‌های نخاعی و اپیدورال و بلوک عصبی محیطی و نخاعی از آن استفاده می‌شود.
۱۰. تتراکائین یکی از داروهای بی حس کننده موضعی چشم
تتراکائین به‌صورت قطره‌های چشمی است که برای بی‌حس‌کردن چشم قبل از جراحی، انجام یک سری آزمایش‌های خاص یا روش‌های درمانی ویژه چشم‌پزشکی کاربرد دارد. قطره چشم برای جلوگیری از درد در طول عمل استفاده می‌شود. تتراکائین متعلق به گروهی از داروهای بی‌حس‌کننده موضعی است. این دارو با مسدودکردن سیگنال‌های درد در انتهای عصبی چشم عمل می‌کند.
۱۱. پریلوکائین اف
پریلوکائین – اف یا پریلوکائین هیدروکلراید تزریقی، USP، ۴٪ یک محلول ایزوتونیک استریل و غیرتب‌زا است که حاوی یک عامل بی حس کننده موضعی است و به‌صورت تزریقی استفاده می‌شود. در بیشتر موارد این ترکیب به‌صورت تزریقی در دندانپزشکی مورداستفاده قرار میگیرد.
۱۲. لیدوکائین+ اپی نفرین
یکی از بی حس کننده های موضعی مورداستفاده در موارد خاص پزشکی، استفاده از ترکیب لیدوکائین به همراه اپی نفریت است. از این ترکیب برای بیحسی یا ازبین‌بردن احساس درد در بیمارانی که در آنها از روش‌های خاص پزشکی استفاده شده است، استفاده می‌شود. تاثیر این ترکیب مسدودکردن اعصاب ویژه‌ای در بدن، خصوصاً در ناحیه بین دنده‌ای یا اپیدورال است. دلیل استفاده از اپی نفرین در کنار لیدوکائین، خصوصاً در جراحی‌ها و روش‌های پزشکی مختلف، بهبود عمق مدت‌زمان بیهوشی و بیحسی و همچنین کاهش میزان خونریزی در عمل‌های جراحی است.
۱۳. لیدوکائین + پریلوکائین
لیدوکائین و پریلوکائین هر دو از یک خانواده هستند و ترکیب این دو بی‌حس‌کننده موضعی در قالب یک کرم موضعی می‌تواند برای افزایش اثربخشی آنها برای تسکین درد و سوزش‌های دهان و گلو یا بی حس‌کردن نواحی آسیب‌دیده بدن باشد. درواقع استفاده ترکیبی از این دو دارو می‌تواند اثر بیحسی را افزایش دهد.
۱۴. فنازون+ لیدوکائین یکی از داروهای بی حس کننده موضعی گوش
ترکیب دو داروی بی حسی موضعی فنازون و لیدوکائین یک ترکیب کاهش‌دهنده در بیماران مبتلا به میانی است. این داروی ترکیبی برای درمان درد اوتیت میانی حاد (التهاب گوش میانی)، تسکین درد و ناراحتی گوش ناشی از آنفلوانزا و درد ناشی از آسیب باروتروماتیک گوش میانی (این مشکل به دلیل تغییرات سریع فشار در گوش ایجاد می‌شود) مورداستفاده قرار میگیرد. این ترکیب تسکین‌دهنده به‌صورت قطره گوش مصرف می‌شود.
موارد مصرف داروهای بی حسی موضعی چیست؟ داروهای بیحسی موضعی کاربردهای زیادی دارند و برای بی حس کردن بخش‌های مختلفی از بدن استفاده می‌شوند. برخی از رایج‌ترین کاربردهای این داروها شامل این موارد است:
بیحسی موضعی، اپیدورال یا بیهوشی؟ کدام بهترین انتخاب است؟
۱. داروی بی حس کننده واژن
هنگام پماد بی حس کننده در اطراف واژن استعمال می‌شود. گاهی نیز داروی بی حس کننده به ناحیه اطراف اعصابی که حس را به واژن، فرج و پرینیوم منتقل می‌کنند تزریق می‌شود. بی حس کننده‌های موضعی باعث می‌شوند درد در این نواحی تسکین پیدا کند. این داروها همچنین در مواقعی استفاده می‌شوند که نیاز به انجام اپی زیاتومی باشد یا زمانی که بافت‌ها پس از زایمان نیاز به ترمیم داشته باشند.
۲. داروی بی حس کننده دندان
زمانی که نیاز به درمان‌های دندان نظیر جراحی، پرکردن، عصب‌کشی و غیره باشد از داروهای بیحسی موضعی استفاده می‌شود. بی‌حس‌کننده‌های موضعی دندانی رایج شامل لیدوکائین، مپیواکائین، بوپیواکائین و پریلوکائین هستند.
۳. داروی بی حس کننده بدن
از پماد بی حس کننده یا بیحسی موضعی تزریقی، برای بیحس کردن بخش‌های مختلفی از بدن استفاده می‌شود. زمانی که نیاز به بیوپسی یا نمونه‌برداری از یک بخش از بدن باشد، می‌توان از بیحس کننده موضعی استفاده کرد. همچنین این نوع بیحسی برای جراحی‌های کمتر تهاجمی، بخیه زدن و درمان لیزر نیز استفاده می‌شود.
بی حسی موضعی چگونه کار می کند؟
بی حس کننده های موضعی مانع از این می‌شوند که اعصاب بخشی از بدن، سیگنال‌هایی را به مغز ارسال کنند. در نتیجه این توقف سیگنال، هیچ گونه دردی را در ناحیه تحت درمان حس نمی‌کنید. البته ممکن است همچنان مقداری فشار یا حرکت را حس کنید.
به طور معمول تنها چند دقیقه طول می‌کشد تا احساس خود را در ناحیه‌ای که از بیحسی موضعی در آن استفاده شده از دست بدهید. زمانی که اثرات دارو بعد از چند ساعت از بین رفت، احساستان کاملاً برمی‌گردد.
روش های استفاده از داروهای بی حس کننده
داروهای بیحس کننده موضعی را می‌توان به صورت پماد استعمال کرد. در مواردی که نیاز است ناحیه حساس‌تری به مدت طولانی‌تری بیحس شود، این داروها تزریق می‌شوند.
برای اطلاع از نحوه بی حسی موضعی، باید با دکتر بیهوشی مشورت کنید. شما می‌توانید از طریق سایت دکترتو با بهترین پزشکان در ارتباط باشید. در دکترتو علاوه‌بر سیستم تعیین وقت حضوری امکان مشاوره تلفنی با متخصص بیهوشی وجود دارد.
مزایای بی حسی موضعی
بی حسی موضعی خطرات و آماده‌سازی‌های مورد نیاز بیهوشی عمومی و را ندارد. شما در طول پروسه کاملاً هوشیار هستید و تنها بخشی از بدنتان بیحس است.
دیگر مزایای بیحسی موضعی شامل این مواردند:
- در طول این پروسه نیازی به متخصص بیهوشی نیست. پزشک عمومی یا جراح قبل از شروع عمل، بیحسی موضعی را استعمال یا تزریق می‌کند.
- عوارض‌جانبی بیحسی موضعی معمولاً خفیف هستند و به ندرت رخ می‌دهند.
- احتمال بروز خطراتی نظیر پنومونی آسپیراسیون نادر است.
- می‌توانید زودتر به خانه بروید و نیازی به بستری‌شدن و تحت‌نظر بودن نیست.
- هزینه این نوع بیحسی نسبت به بیهوشی عمومی کمتر است.
بی حس کننده های موضعی همان گونه که از اسمشان پیداست برای بی حس شدن موضعی تجویز می‌شوند. اما این بیحس کننده ها جذب بدن می‌شوند و توسط خون به سراسر بدن منتقل می‌شوند. در این شرایط ممکن است عوارض جانبی‌ای نظیر این موارد را تجربه کنید:
- درد در محل تزریق
- احساس سوزن‌سوزن شدن
- سرگیجه و احساس گیجی
- اختلال در ریتم قلب و فشارخون
- سوزش موقت
انفوزیون یا تزریق دوزهای بالای بیحس کننده موضعی معمولاً با عوارض‌جانبی همراه است. خطر مسمومیت سیستمیک در اثر تزریق ماده بیحسی یک عارضه جانبی کمتر رایج است که بروز آن به عوامل مختلفی همچون سن و ناحیه تحت درمان بستگی دارد. اکثر موارد مسمومیت سیستمیک بیحسی موضعی پس از تزریق غیرعمدی داخل وریدی رخ می‌دهند.
مسمومیت سیستمیک ناشی از بیحسی موضعی، اغلب روی سیستم عصبی مرکزی (CNS) و قلب تاثیر می‌گذارد.
علائم اولیه CNS می‌توانند شامل موارد زیر باشند:
- وزوز گوش
- بیحسی اطراف دهان
- احساس طعم فلزی در دهان
- تغییر وضعیت ذهنی
- انقباض عضلانی
- تشنج
در نهایت، با پیشرفت علائم، ممکن است بیمار به افسردگی سیستم عصبی مرکزی (CNS) مبتلا شود. علائم قلبی می‌توانند جدای از علائم CNS یا همراه آن رخ دهند. علائم قلبی می‌توانند شامل موارد زیر باشند:
- تاکی‌کاردی
- فشارخون پایین
- برادی‌کاردی
- فشارخون بالا
با شدیدتر شدن سمیت، ممکن است فرد علائم قلبی‌ای نظیر آریتمی (تپش قلب) و آسیستول (ایست قلبی) را تجربه کند.
سردرد پس از استفاده از داروی بی حسی موضعی
بسیاری از بیماران پس از بیحسی موضعی و بیهوشی عمومی، سردرد را گزارش می‌کنند. معمولاً زمانی بیمار این واکنش‌ها را تجربه می‌کند که داروی بی حس کننده به ستون فقرات او تزریق شده باشد. البته برای افرادی که بیحس کننده موضعی دریافت کرده‌اند هم احساس تهوع، درد، خستگی مفرط و سردردهای خفیف غیرمعمول نیست. این علائم موقت هستند و در عرض مدت کوتاهی از بین می‌روند.
اگر بعد از بی حسی دچار عوارض جدی شدید، باید با دکتر عمومی یا متخصص بیهوشی مشورت کنید. شما می‌توانید از طریق سایت دکترتو با بهترین پزشکان در ارتباط باشید. در دکترتو علاوه‌بر سیستم تعیین وقت حضوری امکان مشاوره تلفنی با دکتر بیهوشی وجود دارد.
میزان ماندگاری اثر داروی بیحسی
اغلب اثرات بیحسی موضعی به‌سرعت از بین می‌روند. اثر داروهای بیحس کننده موضعی رایج (نظیر لیگنوکائین) در حدود یک ساعت از بین می‌رود.
باید به خاطر داشته باشید که حتماً به‌درستی از قسمت بی حس شده مراقبت کنید. برای مثال، پس از درمان دندانپزشکی که دهانتان بیحس می‌شود از نوشیدن قهوه یا چای داغ بپرهیزید.
زمانی که نیاز باشد بیحسی موضعی اثر طولانی‌تری داشته باشد، پزشک از انواعی از دارو استفاده می‌کند که به‌آرامی آزاد می‌شوند یا از تزریق مداوم داروهای بیحس کننده موضعی استفاده می‌کند.
ممکن است پزشک یک بیحس کننده موضعی را با داروهای دیگری مانند استروئیدها، کلونیدین یا اپی‌نفرین (آدرنالین) ترکیب کند. این باعث می‌شود پروسه بیحسی طولانی‌تر شود.
به نقل از
بیهوشی موضعی و عمومی چه تفاوتی دارند؟
برای پروسه‌های طولانی و تهاجمی به بیهوشی عمومی نیاز دارید. در این وضعیت بیمار یک گاز را از طریق ماسک تنفس می‌کند یا پزشک داروی بیحسی را تزریق می‌کند و بیمار به خواب می‌رود. زمانی که بیمار از خواب بیدار می‌شود، عمل جراحی تمام شده است.
بیهوشی عمومی نیاز به مراقبت تخصصی دارد. از آنجایی که بیمار بیهوش است، ضربان قلب، تنفس، اکسیژن‌رسانی و فشار خون باید بادقت بررسی شوند. ممکن است برای تنفس نیز به کمک نیاز داشته باشید.
زمانی که بیمار بیهوش است، ممکن است استفراغ کند و مواد استفراغ شده وارد ریه‌هایش شوند. این می‌تواند باعث پنومونی آسپیراسیون شود که یک وضعیت خطرناک است. برای ایمنی بیشتر، پزشک از بیمار می‌خواهد که چند ساعت قبل از بیهوشی ناشتا باشد. بیهوشی عمومی پس از ارزیابی سطح سلامتی بیمار، توسط پزشک انجام می‌شود.
از طرف دیگر بی حسی موضعی ساده‌تر است. از آنجایی که بیمار کاملاً بیدار است و تنها بخشی از بدن او بیحس شده است، این نوع بیحسی گزینه ایمن‌تری در نظر گرفته می‌شود. در این نوع بیحسی عوارض‌جانبی نظیر تهوع و استفراغ به اندازه بیهوشی عمومی رایج نیستند.
نتیجه‌گیری و راهنمای مراجعه به پزشک
بی حسی موضعی معمولاً برای به حداقل رساندن درد طی عمل‌های جزئی استفاده می‌شود. این روش معمولاً سریع است و به‌صورت سرپایی انجام می‌شود، به همین خاطر می‌توانید در همان روز عمل به خانه برگردید.
داروهایی که به عنوان بیحس کننده موضعی مورداستفاده قرار می‌گیرند این آموزش فیشیال و موثرند و عوارض‌جانبی محدودی دارند. برای پرهیز از بروز مشکل حتماً از پزشکتان در خصوص نکات ایمنی و مراقبت‌های مربوطه سوال بپرسید. اگر در مورد هر یک از انواع بیهوشی سوالی دارید می‌توانید به‌صورت آنلاین یا تلفنی از متخصصان بیهوشی در پنل دکترتو بپرسید.