دبیر شورای فرهنگ عمومی کشور امید اجتماعی را یکی از مهم‌ترین مسائل یک جامعه معرفی کرد و گفت: نمایش یک تصویر مخدوش از جامعه‌ای که امید ندارد و در حل مسائل خود به بن‌بست رسیده، بزرگترین جفا در حق نسل آینده‌ای است که امید، اقتضای زندگی جمعی او است.
به گزارش مجله روز، عاطفه خادمی با بیان اینکه مسئله امید اجتماعی از مفاهیم و کلید واژه‌هایی است که به منزله خون در بافت یک جامعه محسوب می‌شود، اظهار کرد: وقتی امید از یک جامعه گرفته شود، آن جامعه حرکت رو به جلو نخواهد داشت؛ چرا که همه امیدها به امیدهای فردی تبدیل می‌شود و همزمان تلقی افراد، محقق نشدن همان امیدها است.
وی با اشاره به اینکه چنین جامعه‌ای می‌آموزد در مسائل و مشکلات همیشه باید درجا بزند، خود نمی‌تواند ناجی خود باشد و همیشه باید ناجی بیرونی وجود داشته باشد تا او را از مشکلات نجات دهد، افزود: این حقیقتی است که ما داریم به فرزندانمان منتقل می‌کنیم.
خادمی با تاکید بر اینکه ما متعهد هستیم که مسئله امید را زنده نگاه داریم، تصریح کرد: زنده نگاه داشتن امید یک اصل اساسی است که هیچ جامعه‌ای نباید آن را ترک کند.
وی گفت: نمایش یک تصویر مخدوش از جامعه‌ای که امید ندارد و در حل مسائل خود به بن‌بست رسیده، بزرگترین جفا در حق نسل آینده‌ای است که امید، اقتضای زندگی جمعی او است.
وی افزود: امید اجتماعی که بر اساس وجود یک انگیزه جمعی از طریق مشارکت‌های عمومی شکل می‌گیرد، اتفاقی است که گفتارهای سیاسی موجود در جامعه باید متعهدانه پایبند به آن باشند و هر گفتار سیاسی که ضربه زننده به امید اجتماعی، انگیزه‌های جمعی و مشارکت عمومی است، باید در فضای عمومی جامعه مواخذه شده و مورد سوال قرار بگیرد.
خادمی با بیان اینکه در گفتار سیاسی نمی‌توانیم از مشارکت عمومی صحبت کنیم اما الزامات و اقتضائات آن را نادیده بگیریم، تصریح کرد: امید اجتماعی و وجود انگیزه‌های جمعی که از امید نشات می‌گیرد، اصل اساسی در تحقق مشارکت عمومی است.
بنابر اعلام روابط عمومی شورای فرهنگ عمومی کشور وی ادامه داد: با نادیده گرفتن اصل امید اجتماعی و ضربه خوردن رویای جمعی یک جامعه، تحقق مشارکت عمومی در حد یک شعار باقی خواهد ماند.
دبیر شورای فرهنگ عمومی با بیان اینکه خانواده ایرانی با همه سختی‌ها و مشقت‌ها با امید زندگی می‌کند، اظهار کرد: مسئله اینجا است که چگونه خانواده‌های ایرانی در کنار یکدیگر رویای جمعی جامعه ایرانی را بسازند. گفتار سیاسی فرصت بی‌نظیری است برای اینکه بیاندیشد و برنامه‌ریزی کند که چگونه امید فردی و خانوادگی جامعه ایرانی را حفظ کرده و بتواند آن را در سطح امید اجتماعی ساری و جاری کند.
انتهای پیام