محمد مایلی کهن معتقد است در حق کادرفنی تیم ملی کم لطفی شد و نباید آن اتفاقات در فولادشهر رخ می‌داد. در ارتباط با مسائل مختلف فوتبال ایران، با محمد مایلی کهن صحبت کردیم که حرف‌های تازه او را در ادامه می‌خوانید:
ابتدا از تیم ملی شروع کنیم. بازی را بردیم، اما نمایش ملی پوشان خیلی‌ها را راضی نکرد و حتی در ورزشگاه علیه کادر فنی و سرمربی شعار دادند
قبل از هر چیز باید ضایعه درگذشت پدر عزیز خداداد عزیزی را به این بزرگوار تسلیت بگویم. در مورد تیم ملی هم باید گفت فوتبال همین است. به هر حال یک روزی تیم خوب بازی می‌کند و روزی هم بنابر دلایلی نمایش مطلوبی را شاهد نیستیم. بازهم خدا را شکر که بازی را بردیم و هر سه امتیاز مال خودمان شد. این فراز و نشیب‌ها فقط مربوط به تیم ملی ایران نیست. کره جنوبی هم با فلسطین مساوی کرد. کره کجا، فلسطین کجا. چین با همین آقای برانکو که یک عده می‌گفتند بهترین مربی دنیاست، هفت گل از ژاپن خورد. شعار‌هایی که در فولادشهر شنیدیم کم لطفی بود و طی سالیان بعد از انقلاب همه بزرگان فوتبال ما که مربیگری کرده‌اند با آن مواجه شده‌اند. از علی پروین و علی دایی گرفته تا مرحوم ناصر حجازی و منصور پورحیدری. به نظرم بخش قابل ملاحظه‌ای از این شعار‌ها به دلیل تعصبات باشگاهی است.
تیم ملی سه‌شنبه باید در امارات با میزبان خود بازی کند. کشوری که خاطره بسیار خوبی از حضور در آن برای فوتبال ایران رقم خورد و همراه با شما در امارات ۱۹۹۶ در عین شایستگی، سوم جام ملت‌ها شدیم. به نظرتان می‌توانیم امارات را در خانه‌اش ببریم؟
بله آقا چرا نمی‌توانیم؟ در همان جام ملت‌های امارات که شما گفتید، ما کره جنوبی و عربستان را شکست دادیم که پیروزی‌های تاریخی شد. مطمئن باشید توانایی شکست دادن امارات در خانه‌اش را داریم و مسابقه مقابل قرقیزستان نباید ملاک سنجش سطح قدرت و توانایی تیم ملی ایران قلمداد شود. مطمئن هستم که توانایی بردن امارات را داریم و امیدوارم این اتفاق رخ بدهد. البته برایم عجیب است که برخی افراد در چنین شرایطی صحبت از کمبود امکانات می‌کنند. اگر وضعیت کنونی تیم ملی را با همان ۲۸ سال قبل که من سرمربی تیم بودم مقایسه کنید، متوجه می‌شوید که امکانات اصلاً قابل مقایسه نیستند. الان خوشبختانه تیم ملی همه جور امکانات مناسب در اختیار دارد، ولی ما در آن مقطع نه تنها زمین تمرین مطلوب نداشتیم بلکه ملی پوشان در اتاق‌های ۸ نفره اسکان پیدا می‌کردند! شکر خدا که فوتبال به خیلی‌ها نان رساند و خدمت کرد.
مهدی طارمی حرف‌هایی بعد از بازی با قرقیزستان زد که با واکنش بچه‌های نسل ۱۹۹۸ مواجه شد. بازیکنانی که اغلب آن‌ها شاگردان خود شما هستند
ببین، مهدی طارمی نظرش را گفته و نمی‌خواهم در این وضعیت وارد آن ماجرا شوم، ولی معتقدم شرایط صعود به جام جهانی در سال ۱۹۹۸ با این روز‌ها که بالغ بر ۸ تیم از آسیا به جام جهانی صعود می‌کنند، کاملاً متفاوت است در آن زمان رسیدن به جام جهانی بسیار دشوارتر بود.
به برانکو اشاره کردید. مردی که با تیم ملی چین شکست سنگین ۷ بر صفر را مقابل ژاپن تجربه کرد. او در مقطعی سرمربی تیم ملی ایران بود، ولی هنوز هم گروهی از کارشناسان و پیشکسوتان معتقدند بیشتر از اینکه برانکو به فوتبال ایران لطف کرده باشد، ایران به او لطف کرد و باعث شد تا به لطف هدایت تیم ملی کشورمان و پرسپولیس، در موقعیت‌های بهتری قرار بگیرد
ما از این لطف‌ها به خیلی‌ها کرده‌ایم. یحیی گل محمدی بنده خدا با پرسپولیس نتیجه می‌گرفت، ولی می‌گفتند این همان تیمی است که استخوان بندی آن توسط آقای برانکو پایه گذاری شده است! همیشه در فوتبال ایران مرغ همسایه غاز است. همین الان ببینید چه معامله‌ای با جواد نکونام می‌کنند. می‌خواهند نکونام را کنار بگذارند تا سرمربی خارجی مد نظر خودشان را بیاورند. با نکونام چنین رفتاری می‌شود، چون ایرانی است، ولی مطمئن باشید اگر استقلال سرمربی خارجی داشت و طی سه هفته ۴ امتیاز گرفته بود، هرگز چنین کاری با او نمی‌کردند.
راستی، جمعه شب اهالی رسانه شما را در جشن باشگاه پرسپولیس ندیدند. به خاطر مشغله کاری حضور نداشتید؟
جشن پرسپولیس؟ مگر پرسپولیس جشن داشت؟
بله. شانزدهم شهریور جشن داشتند و گروهی از بزرگان این باشگاه را هم دعوت کرده بودند. شما دعوت نبودید؟
نه. من اصلاً در جریان نیستم و به چنین مراسمی هم دعوت نشده بودم. هیچ تماسی در این رابطه با من گرفته نشده بود.
مگر می‌شود محمد مایلی کهن را به جشن پرسپولیس دعوت نکرد؟ کسی که ۱۴ سال در این تیم بازی کرد و سال‌ها هم مربی آن بود.
من دعوت نبودم. حتماً اشتباهی برای پرسپولیس بازی کرده بودم!