تاریخچه و مشخصات “کارگروه اقدام مالی” -17 ؛
گروه بین الملل خبرگزاری آنا– مسعود براتی ؛ مشکل جدی کنوانسیون مقابله با تأمین مالی تروریسم (CFT) تعریف تروریسم است که کاملاً غربی است و مبتنی بر گفتمان و اندیشه غربی است. در این کنوانسیون گنجانده شده است که به هیچ وجه محدودیتهایی از قبیل نژادی ، مذهبی ، قومی یا سایر موارد نباید تعریف تروریسم را تعریف کند. طبیعتاً این نوع تعریف کاملاً مغایر با قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران است.
در قانون اساسی ، اقدامات مختلفی مانند مبارزه با استعمار ، نژادپرستی ، اشغال و غیره آنها مشروع شناخته نمی شوند و مشروعیت دارند ، اما پیمان اجازه آنها را نمی دهد. قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران این اقدامات را خرابکارانه یا تروریستی نمی داند. بنابراین ، بین معاهده تأمین مالی ضد تروریسم و قانون اساسی تعارض جدی وجود دارد که قابل حل نیست ، زیرا این معاهده حق شرط را نمی پذیرد و این نکته در پیمان آمده است.
در این پیمان از کشورها خواسته شده است که یکدیگر را در امر مبارزه با تأمین مالی تروریسم مشارکت دهند. وقتی ما در تعریف تروریسم با آنها اختلاف نظر داشته باشیم ، واضح است که تعهد به همکاری در مبارزه با تروریسم نیز باعث نگرانی است.
بیشتر بخوانید:
امتیازات FATF پایین در سهام ایران
اصرار بر پذیرش FATF بر اساس تحلیل غلط لغو تحریم ها توسط شورای امنیت سازمان ملل
ایران هرگز از لیست اقدامات متقابل FATF محروم نشده است
پیامدهای الحاق ایران به پیمان پالرمو چه خواهد بود؟
علی رغم این درگیری آشکار ، برخی با طرح این استدلال که در بحث بین المللی قطعنامه های شورای امنیت سازمان ملل در مورد تروریسم وجود دارد که در مورد تروریسم مشکلی ندارد ، فریب طراحی را مطرح کرده اند. آنها می گویند درست است که ما در تعریف تروریسم در بین خود مشکل داریم ، اما در مواردی که در سیستم بین الملل به عنوان گروه های تروریستی شناخته می شوند ، ما با سیستم بین المللی مشکلی نداریم ، بنابراین نباید بی جهت حساس باشیم و آن را بپذیریم.
یک نکته وجود دارد ، و اینکه آیا این گروه به عمد چیزی را پنهان یا نادیده می گیرند ، چیست؟ قطعنامه های شورای امنیت سازمان ملل متحد را که شامل پیمان تأمین مالی تروریسم نیست ، اجرا کنید. این توصیه شماره است. 6 FATF ، و توصیه شماره. 36 گروه ویژه اقدام مالی با توصیه قبلی متفاوت است.
در CFT ، کشورها دارای یک لیست ملی در نظر گرفته می شوند ، و هنگامی که کشوری عضو این پیمان می شود ، کشورهای عضو خود را که تقریباً 190 کشور هستند ، متعهد می کند تا برای مقابله با تأمین مالی تروریسم در سطح ملی با سایر کشورها همکاری کنند. ، که بر اساس قطعنامه های شورای امنیت نیست.
جمهوری اسلامی با مثال قطعنامه های شورای امنیت مشکلی ندارد. القاعده ، داعش و طالبان بخشی از گروه های تروریستی هستند اما لیست های ملی کشورها در زمینه گروه های تروریستی چنین نیست. نمونه بارز آن ایالات متحده است که دارای یک لیست ملی از سازمان های تروریستی خارجی (FTO) است که در آن سپاه پاسداران انقلاب اسلامی یک سازمان تروریستی خوانده می شود.
برای ایالات متحده معنی است که سپاه را تروریست می نامد؟
اگر جمهوری اسلامی یکی از پیمان های تأمین بودجه مبارزه با تروریسم است ، ایالات متحده از ایران می خواهد برای انجام تعهدات خود در این پیمان با سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و سازمان های تأمین مالی آن همکاری کند. اگر چنین است ، می خواهیم چه کار کنیم؟
علاوه بر این ، بسیاری از کشورهای غربی مانند آلمان ، انگلستان ، استرالیا و کانادا گروه های مقاومت را به عنوان گروه های تروریستی شناسایی کرده اند و از این نظر دیگر فقط ایالات متحده نیست بلکه برخی کشورها هستند.
مشکل مهم جمهوری اسلامی در معاهده تأمین مالی ضد تروریسم غربی بودن تعریف و مصادیق آن است و در صورت پذیرش ، ما وارد جهانی پر از خواسته های غربی خواهیم شد. این زمانی است که می بینیم نمی توانیم همه آنها را رقم بزنیم. بنابراین ، بهتر است به هیچ وجه وارد این روند نشوید.
انتهای پیام / 4033 /