رسول سلیمی: از فردای انتخابات۸۸، این رویداد و صف بندی های موجود در آن که به حوادثی حول صحت نتایج انتخابات منجر شد، سیاستمداران و رجل سیاسی در ایران را در بزنگاهی قرار داد تا عیار وفاداری آنها نسبت به مواضعشان حول این انتخابات، مورد ارزیابی قرار گیرد. از بین تمام سیاستمداران آن زمان، این دیپلمات های وزارت خارجه بودند که با تمرکز بر منافع ملی و خاستگاه های قدرت ملی، کوشش کردند مشارکت در انتخابات را به عنوان راهبردی محوری دنبال کنند.
سید عباس عراقچی دیپلمات برجسته کشورمان که آن روزها به عنوان سفیر ایران در ژاپن فعالیت می کرد در کتاب خاطراتش که از سوی انتشارات روزنامه اطلاعات با عنوان «ایران تایشی» منتشر شده در صفحه ۱۷۱-۱۷۲ درباره چگونگی برگزار انتخابات در سال۸۸ و تلاش سفارت ایران برای افزایش مشارکت در آن سال به خاطره ای عجیب برای اخذ رای از زندانیان ایرانی محبوس در زندان های ژاپن اشاره می کند که خواندنی است.
عراقچی می نویسد «برای برگزاری انتخابات ریاست جمهوری در سال ۱۳۸۸، برنامه ریزی وسیعی کرده بودیم برای اولین بار صندوق های سیار درست کردیم و به شهرهای اوساکا، ناگویا و سندای که میدانستیم ایرانیان بیشتری دارند اعزام کردیم. از قبل اطلاع رسانی که صندوق سیار توسط همکاران سفارت جمهوری اسلامی ایران در فلان نقطه شهر مستقر می شود. چهار صندوق سیار هم به چهار زندان فرستادیم دولت ژاپن خیلی در این مورد مقاومت کرد ولی گفتیم رأی دادن حق دمکراتیک هر ایرانی است و اگر آنها را محروم کنید موضوع را رسانه ای خواهیم کرد. بالاخره موافقت کردند. حدود ۴۵۰ ایرانی در ۱۶ یا ۱۷ زندان ژاپنی محبوس بودند و متأسفانه به لحاظ امکانات و کمبود زمان انتخابات، حتماً بایست در یک روز برگزار می شد، امکان حضور در بیشتر از چهار زندان را نتوانستیم ایجاد کنیم. این خبر مثل یک بمب در زندان ها ترکید و حتی زندانیان دیگر کشورها تعجب کرده بودند که چطور دوست ایران، شرایط را برای رأی دادن اتباع خود ایجاد می کنند. برای همه صندوق های رأی گیری اعم از ثابت و سیار با استفاده از همکاران در برخی ایرانیان مقیم هیأتهای اجرایی و نظارتی درست کردیم و الحمد لله انتخابات به خوبی و با حضور چشمگیر ایرانیان برگزار شد مجموع کل آرای ماخوذه از همه صندوقها، ۱۰۵۰ رأی بود که عدد معتنابهی به شمار می آید. به جهت مقایسه، در انتخابات سال ۱۳۹۲ مجموعاً ۲۴۴ نفر و در انتخابات سال ۱۳۹۶ مجموعاً ۵۰۵ رأی در ژاپن به صندوق انداخته شده بود البته وضعیت سیاسی در زمان هر انتخابات را هم باید در نظر داشت.»
عراقچی در ادامه با اشاره به رویکرد فراگیرش برای ارتباط با تمام ایرانی های خارج از کشور به چگونگی این ارتباط با ایرانی ها در ژاپن پرداخته و می نویسد:
«ارتباط قوی با جامعه ایرانیان مقیم ژاپن یکی از اهدافم در مأموریت ژاپن بود. این کار را هم با هدف حمایت از هموطنان انجام میدادم که یکی از اشتغالات اصلی سفارتخانه هاست و هم با هدف ارزش دهی و هویت بخشی به ایرانیان مقیم ژاپن افزون بر آن، استفاده از توان ایرانیان مقیم برای تسهیل مأموریت های سفارت هم یک فرصت بود، گرچه افرادی که بشود روی نفوذشان یا قدرت لابی گری آنها حساب باز کرد، بسیار اندک بودند. دو سه نفری در زمینه تجاری کاری از دستشان برمی آمد و چند نفر در حوزه دانشگاهی صاحب نفوذ. بودند به هر حال ظرفیت همین گروه کوچک را نادیده نمی گرفتم و با استفاده از توان آنها کارهای خوبی انجام شد. با همه ایرانی ها از هر قشر و سنخی که بودند ارتباط داشتم و در سفارت با هر کس با حال و هوای خودش رفتار می کردیم می دانستم که ارتباط با جامعه ایرانیان می بایست فراگیر باشد و با همۀ ایرانی ها به فراخور حالشان ارتباط داشت. قاعده این بود که هر کس به سفارت می آید مستحق احترام است و شئونات او باید رعایت شود. همین موجب می شد که ایرانیان هم با احترام وارد شوند و شئونات سفارت را رعایت کنند.»
عباس عراقچی بعد از سال۱۳۸۶ و با تصمیم احمدی نژاد مبنی بر پاکسازی تمام اعضای تیم مذاکره هسته ای و جایگزینی آنها با افرادی دیگر از هیات دیپلمات ها کنار گذاشته و محل ماموریت او سفارت ژاپن تعیین شد.
311213