این تحقیق به تدریج به ایجاد رایانه های سازگاتر و دینامیک تر منجر می شود. توانایی استفاده از لیزرها برای به دام انداختن و دستکاری کردن اتم های جداگانه ، ذرات و حتی باکتری زنده دستاوری بود که جایزه نوبل را برای مبدع آن به ارمغان آورد.
فشار اشعه نور ممکن است چنان قدرتمند باشد که اشیا در مقیاس میکرو را حرکت دهد یا نگه دارد و باعث ایجاد موچین ها و تله های نوری شود.
محققان انستیتو KIAST کره جنوبی در پژوهشی جدید روشی برای پرتاب کردن یک اتم از یک تله به تله دیگر توسعه دادند. محققان در این پژوهش نخست با خنک کردن ابری از اتم های روبیدیم تا دمای حدود صفر درجه مطلق فعالیت خود را آغاز کردند.
در مرحله بعد آنها اتم ها را در شبکه ای از لیزرهای تنظیم شده با طول موج ۸۰۰ نانومتر به دام انداختند.
آنها برای پرتاب کردن اتم ها یک تله اپتیکی را سرعت بخشیدند و سپس آن را خاموش کردند تا اتم پرواز کند. سپس برای گرفتن اتم، روشن می شود تا سرعت آن را کاهش دهد و در نهایت متوقف کند.
محققان در آزمایش ها اتم هایی در مسافت ۴.۲ میکرومتر را با سرعت ۶۵ سانتیمتر بر ثانیه پرتاب کردند.
جائووک آن محقق ارشد پژوهش در این باره می گوید: اتم ها آزادانه و بدون آنکه توسط یک تله نوری دیگری نگه داشته یا جذب شوند، از نقطه ای به نقطه دیگر می روند. به بیان دیگر اتم بین دو تله نوری پرتاب و گرفته می شود. مانند توپی که در بازی بیس بال از پرتاب کننده به سمت دریافت کننده می رود.
در حقیقت محققان نشان دادند اتم ها را می توان از طریق تله های نوری ثابت بدون دخالت آنها یا واکنش با اتم های دیگر پرتاب کرد.
می توان با کمک این روش رایانه های کوانتومی را پویا تر کرد. البته محققان تصمیم دارند روی ارتقای این سیستم کار کنند تا نرخ موفقیت ایجاد اتم هایی که آزادانه پرواز می کنند را به حدود ۹۴ درصد برسانند.
۵۸۵۸