«در سال‌های اخیر هم قدرت رهبری آمریکا کاهش یافته و هم اکثر کشورهای اروپایی از ایفای نقش بین‌المللی، تنها سخنرانی برای دیگر کشورها درباره «ارزش» های خود را یاد گرفته‌اند.»
به گزارش مجله روز، روزنامه انگلیسی تلگراف در گزارشی به نکوهش تعلل اروپا در اتخاذ نقشی کلیدی در قبال مناقشه اوکراین پرداخته و به رهبران قاره سبز هشدار داده که باید هرچه سریع‌تر عزم خود را برای بازیابی قدرت جزم کنند: “هجده ماه پس از آغاز جنگ اوکراین، همچنان کسانی که پیش‌بینی‌های قطعی از نتیجه احتمالی این مناقشه ارائه می‌کنند، مبهوت می‌شوند. ضدحمله اوکراین پیشرفت‌هایی داشته، اما نیروهای روسیه مقاومت شدیدی نشان داده‌اند. ظاهرا با مرگ یوگنی پریگوژین، کرملین از شر یکی از رقبایش خلاص شد، اما تحلیلگران هنوز نمی‌دانند که این امر رئیس‌جمهوری روسیه را در موضع قوی‌تری قرار می‌دهد یا ضعیف‌تر.
با این وجود، از آغاز جنگ یک چیز ثابت باقی مانده و آن هم عدم قطعیت استراتژیک رویکرد جمعی اروپا نسبت به این مناقشه است. کشورهای بالتیک، لهستان و برخی دیگر کشورها ثابت‌قدم بوده‌اند، اما آلمان و فرانسه از همان ابتدا ضعیف عمل کردند. برلین مقاومت زیادی در برابر ارسال سلاح به اوکراین به خرج داد و پاریس هم با ایده خام یک پایان مذاکره‌محور برای این جنگ بازی‌بازی می‌کند. سابقه‌شان آنقدرها هم خراب نیست، اما اعمالشان به هیچ‌وجه به پای لفاظی‌هایشان نمی‌رسد. از چند دهه گذشته تا امروز، جنگ اوکراین بزرگ‌ترین تهدید امنیتی است که دامن اروپا را گرفته، اما قاره سبز نتوانسته در حل و فصل آن نقش رهبری را ایفا کند.
به همین دلیل است که نتیجه انتخابات ریاست‌جموری ۲۰۲۴ آمریکا برای جنگ اوکراین مهم‌تر از آنچه باید، جلوه می‌کند. چندین نامزد جمهوری‌خواه تا کنون اعلام کرده‌اند که در صورت پیروزی، ارسال پول و سلاح به اوکراین را متوقف خواهند کرد. حتی یکی از این نامزدها پیشنهاد داده تا برای پایان سریع‌تر جنگ اوکراین و فرصت یافتن آمریکا برای رسیدگی به رقابت با چین، اوکراین به روسیه امتیاز ارضی دهد. به نظر می‌رسد که ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهوری روسیه به این امید دارد که واشنگتن دست از حمایت خود از اوکراین بردارد. اگر چنین شود، و کشورهای اروپایی جای خالی آمریکا را پر نکنند، معلوم نیست کی‌یف تا چه زمانی دوام خواهد آورد.
کشورهای رقیب غرب سعی دارند نقشه ژئوپولتیک جهان را تغییر دهند. گروه بریکس که بسیاری آن را یکی از جبهه‌های تهاجم چین می‌دانند، قصد دارد عضو جدید بگیرد که برخی‌هاشان پیش‌تر از متحدان آمریکا بودند. دیگران هم در حاشیه نشسته و منتظرند تا ببیند کدام سمت منفعت بیشتری برایشان دارد. غرب شاهد افزایش نفوذ یوگنی پریگوژین، بنیان‌گذار گروه نظامی خصوصی واگنر در کشورهای آفریقایی بود.
در سال‌های اخیر هم قدرت رهبری آمریکا کاهش یافته و هم اکثر کشورهای اروپایی از ایفای نقش بین‌المللی، تنها سخنرانی برای دیگر کشورها درباره «ارزش»های خود را یاد گرفته‌اند. به گفته ژرارد آراد، سفیر سابق فرانسه در آمریکا، روندهای جمعیتی حاکی از آن است که نفوذ اروپا در سال‌های پیش رو حتی بیشتر از این کاهش خواهد یافت.
آیا این امر اجتناب‌ناپذیر است؟ قطعا نامطلوب است. اگر اروپا واقعاً به امنیت خود اهمیت می‌دهد، باید عزمش را جزم کند. انگلیس هم از این قائله مستثنی نیست.”
انتهای پیام