این روزنامه قدیمی ترین روزنامه اسرائیلی است و به گفته دایره المعارف .dia Britannica، از همه معتبرتر است و بیشتر خوانندگان آن تحصیل کرده هستند. این سرمقاله از چند جهت حائز اهمیت است.
درست یک روز قبل از انتشار مقاله روزنامه هاآرتص، فعالیت 4300 پمپ بنزین ایران به طور همزمان قطع شد و تحویل سوخت به جایگاه ها متوقف شد. دلیل این اتفاق که مردم ایران را با مشکلات عدیده ای مواجه کرد، مدتی در هاله ای از ابهام بود تا اینکه خبرگزاری آنلاین مجله روز که معمولا قبل از دیگران شناخته می شود، از احتمال حمله سایبری صحبت کرد. در نهایت دبیر شورای عالی فضای مجازی ایران در گفت‌وگوی تلویزیونی گفت: حمله سایبری به پمپ بنزین‌ها می‌توانست توسط یک کشور خارجی انجام شود، اما هنوز برای اعلام جزئیات زود است. خبرگزاری آنلاین مجله روز باز هم اولین خبرگزاریی بود که اخیرا مقاله ای را در روزنامه هاآرتص منتشر کرد.
تاریخچه حملات سایبری اسرائیل در ایران
اسرائیل قبلاً در چندین حمله سایبری در ایران دست داشته است.
نیروگاه اتمی بوشهر: شاید اولین مورد حمله سایبری اسرائیل به ایران، موضوع استاکس نت و نیروگاه اتمی بوشهر باشد. Stuxent نرم افزار مخربی بود که توسط دولت های ایالات متحده و اسرائیل ایجاد شد و در سال 2010 به تاسیسات هسته ای ایران به ویژه نیروگاه بوشهر حمله کرد. یاهو نیوز بعداً ادعا کرد که هدف بازی های المپیک به اصطلاح نابودی ایران نبوده است. برنامه هسته ای، اما حمله به آن برای به دست آوردن زمان و انجام تلاش های دیپلماتیک. ادوارد اسنودن، کارمند سابق سیا که تعدادی از اسناد مربوط به فعالیت های اطلاعاتی ایالات متحده را فاش کرده است، در مصاحبه با اشپیگل گفت که این بدافزار با همکاری آژانس امنیت ملی آمریکا و اسرائیل ایجاد شده است.
– زیرساخت های مخابراتی: در سال 1397 حمید فتاحی، معاون وزیر ارتباطات و رئیس هیات مدیره شرکت ارتباطات زیرساخت در توییتی مبنی بر “حمله های پراکنده” به برخی زیرساخت های ارتباطی، مدعی شد که منشأ این حملات اسرائیل بوده است. به گفته غلامرضا جلالی، رئیس سازمان پدافند غیرعامل کشور، این حملات سایبری با استفاده از «ویروس نسل جدید استاکسونت» در «چند بخش» انجام شده است.
– تاسیسات نظامی پارچین: در 4 مرداد 1378 انفجاری در تاسیسات نظامی پارچین رخ داد. روز بعد، زوئی یازکلی، تحلیلگر سیاسی شبکه تلویزیونی اسرائیل 13، گفت که انفجار شب گذشته در پارچین تهران به نظر می رسد “نتیجه یک حمله سایبری” بوده است.
– تاسیسات هسته ای نطنز: در 21 فروردین امسال حادثه ای در تاسیسات هسته ای نطنز رخ داد. کانال دولتی کان اسرائیل روز یکشنبه (12 آوریل) گزارش داد که “حادثه” در تاسیسات هسته ای نطنز کار اسرائیل و نتیجه “حمله سایبری جدید به ایران” بوده است.
– تأسیسات بندری شهید رجایی: در 20 اردیبهشت سال جاری حمله قبلی به تأسیسات آبی و جاده‌های بندر شهید رجایی انجام شد. واشنگتن پست روز دوشنبه 19 مه به نقل از یک مقام دولت آمریکا و مقامات “دولت خارجی” که نامشان فاش نشد، نوشت که حمله سایبری اخیر به تاسیسات و جاده های آبی شهید بندر رجایی در استان هرمزگان ممکن است توسط اسرائیل انجام شده باشد. .
البته حملات قبلی اسرائیل به کشور ما احتمالاً محدود به این موارد نبوده است.
شباهت دو اتفاق و یک نکته عجیب
در 27 تیرماه امسال اختلالی جهانی در سیستم‌های رایانه‌ای شرکت راه‌آهن رخ داد که باعث به تعویق افتادن یا حتی لغو فعالیت صدها قطار و حتی ورودی‌ها و خروجی‌ها، بلیت‌فروشی‌ها، حمل و نقل الکترونیکی کالا و مسافر شد. خدمات و وب سایت شرکت راه آهن. خبرگزاری آنلاین مجله روز در همان روز با انتشار تصویری از حرکت قطارهای راه آهن ایران از اختلال جهانی در سیستم ریلی شرکت راه آهن خبر داد که هرج و مرج بی سابقه ای را در ایستگاه های قطار راه آهن سراسر کشور به وجود آورده است. بر روی تابلوی اطلاعات تابلوهای قطار پیام “قطارها به دلیل حملات سایبری تاخیر داشت”. این پیام شامل یک شماره تلفن نیز بود.
اما عجیب ترین نکته در مورد حمله سایبری هفته گذشته این بود که همین عدد در پیامی در صفحه نمایش حمله سایبری اخیر به پمپ بنزین ها نیز نشان داده شد.
این شباهت یک نکته ظریف داشت. بررسی شرکت امنیت سایبری آمریکایی «چک پوینت» در رابطه با حمله چهار ماه پیش نشان داد که علت اختلال گسترده در سیستم رایانه ای شرکت راه آهن ایران، حمله سایبری گروهی از هکرها به نام «ایندیرا» بوده است. حمله اسرائیل کار یک گروه ادعایی از هکرها نبود.
پس اندکی دقت در این شباهت نکته مهمی را روشن می کند. : اسرائیل مدعی شده است که حمله اخیر کار اوست در حالی که متن پیام حمله اخیر شباهت غیرقابل انکاری به متن پیام حمله قبلی دارد و منطقا اسرائیل که مدعی انجام دومی است نمی تواند توجیه کند. این شباهت با بیان تصادفی بودن آن. این نشان می دهد که یا آن دو حمله کار اسرائیل بوده و در مورد قبلی اسرائیل به دروغ مسئولیت آن را بر عهده گرفته است یا هیچ یک از این دو حمله کار اسرائیل نیست و این بار اسرائیل به دروغ ادعا کرده که کار او بوده است. به طور خاص، تمرکز هر دو حمله آسیب رساندن به پلت فرم خدمات عمومی است و هیچ یک از آنها به هدف نظامی نمی پردازند، موضوعی که هاآرتص اخیراً به آن اذعان کرده است.
دشمنی دولت اسرائیل با مردم ایران؟
جامعه شناسان می گویند: افکار عمومی جوامع در یک موقعیت می تواند به انتقام از دشمن، در یک موضوع غیرنظامی خشنود شود یا در رفتار تلافی جویانه، در مقابل مردم عادی و زندگی روزمره آنها را توجیه کند. باورش دردناکه بزرگان به یاد می آورند که زمانی که دولت بعث عراق در نبردی مستأصل بود و با کمک کشورهای بزرگ کورکورانه موشک های اسکاد بی را نشانه می رفت، عده ای به تدریج شعار «پاسخ موشکی» سر دادند. می توان انتظار تلافی را داشت. اما شکی نیست که کشوری که در دشمنی آزار مردم پیش قدم باشد، منفورتر از گذشته خواهد بود.
تا آنجا که می دانیم، زیرساخت های خدمات عمومی که ارتباط مستقیمی با امنیت و آرامش همه مردم دارد، هرگز هدف حملات سایبری ایران در اسرائیل و حتی آمریکا قرار نگرفته است. البته ایران در مورد سایبرنتیک جهانی نیز حرف‌های زیادی برای گفتن دارد و دو سال پیش وزارت امنیت داخلی آمریکا در بیانیه‌ای درباره حمله سایبری ایران هشدار داد و گفت: «ایران دارای «ایران حداقل ممکن است برخی از زیرساخت‌های حیاتی را مختل کند». در این بیانیه آمده است که در آمریکا برای مدت محدودی حتی نمی تواند انتقام جویی باشد و نوعی ابتکار برای آسیب رساندن به امنیت و آرامش مردم ایران است.
مشکل ناشی از تهاجم به زیرساخت های عمومی را نمی توان با مشکل ناشی از تحریم های همجنس گرایان یکسان دانست و در هر دو حالت نارضایتی عمومی را ابزاری دانست که تاثیر یکسانی در فشار بر نظام دارد. ممکن است عده‌ای تحریم‌ها و مشکلاتشان را به تصمیم‌های سیاسی نسبت دهند و آن را به انتخاب خود یا سیاستمداران بسپارند، اما چه کسی می‌تواند مدعی دشمنی و عدم محبوبیت مردم در تلافی باشد؟، نظام را در نظر نمی‌گیرد؟
مردم ایران پیش از این در جنگ هشت ساله نشان داده بودند که برای مقاومت در برابر تهاجم به میهن و متحد شدن بیشتر، متحد هستند. بنابراین این یک اشتباه تاکتیکی عجیب است که انتظار داشته باشیم اگر امنیت عمومی مردم هدف یک کشور متخاصم باشد، مردم به دلیل نارضایتی از نظام حرکتی این کار را انجام دهند. این بیانیه در تضاد شدید با پیام های دوستانه ای است که دولت اسرائیل گاهی سعی می کند برای مردم ایران ارسال کند.
آب گل آلود و اینترنت ملی!
همیشه تاکید کرده ام که به جای نام مستعار شبکه ملی اینترنت (قطع اینترنت جهانی مردم) از عبارت شبکه ملی اطلاعات (راه اندازی شبکه مستقلی که در آن اطلاعات سازمان ها و ارگان ها و خدمات دولتی مستقل از اینترنت) استفاده کنید، زیرا وزیر سابق فناوری اطلاعات نیز همین تمایز را تأیید کرده بود و اساساً به دومی دروغ گفته بود. اما زمان حمله سایبری اخیر با زمان بندی موضوع اینترنت در کشور ما نیز نکته مهمی است. این روزها طرحی به نام حمایت از حقوق کاربران فضای مجازی در مجلس بسته شده است که اکنون برای تصمیم گیری نهایی در حال آزمایش است. افکار عمومی با حساسیت این طرح را دنبال می کند و اگر برخلاف وعده مسئولان، عمداً دسترسی مردم به اینترنت تضعیف یا محدود شود، مخالفان متعددی از جمله آقای دکتر دارد. آقاتهرانی نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی و از موافقان این طرح نیز به تعدد آن اذعان داشته است.
تقارن زمانی این حمله سایبری با شرایطی که ممکن است عده ای در سایه طرح شبکه ملی اطلاعات به دنبال شبکه ملی اینترنت باشند، این احتمال را از جمله احتمال استفاده افرادی که بر اساس محدودیت هستند از این سایبری تقویت می کند. حمله به عنوان یک آزمون ضرورت. علاوه بر حمله مستقیم به امنیت و آرامش مردم، قطعاً در از بین بردن مخالفت آنها با محدودیت ها بی تأثیر نیستند.
1717