وی گفت: جمجمه موجود در مجموعه موزه مربوط به مردی است که در جریان نبرد از ناحیه جمجمه مجروح و شکسته شد و برای ترمیم شکستگی، یک قطعه آهن در جمجمه او کاشته شد.
کارشناسان می گویند که این مرد از عمل جراحی جان سالم به در برد و جمجمه او اکنون شواهدی کلیدی از توانایی مردمان باستان برای انجام جراحی های پیشرفته است.
جمجمه مورد بحث نمونه ای از جمجمه متعلق به یک جنگجوی پرویی است که دراز است زیرا اعضای این قبیله عمداً جمجمه کودکان خردسال را با بستن پارچه ها یا حتی قرار دادن سر آنها بین دو تکه چوب در مدت زمان طولانی تغییر شکل داده اند. دلایل متعددی برای گسترش جمجمه ذکر شده است، از جمله روشی برای به تصویر کشیدن نخبگان در جامعه.
مطالعه‌ای که در سال ۲۰۱۸ در مجله Current Anthropology منتشر شد، نشان داد که جمجمه‌ها در فرهنگ‌های مختلف از مایاها گرفته تا هون‌ها یافت می‌شوند و مشخص شد که نمادی از اعتبار و اعتبار در گروه‌هایی در سراسر جهان هستند.
این یک جمجمه بلند است که به نظر می رسد پس از بازگشت یک جنگجوی پرویی از نبرد با عمل جراحی در جمجمه ای کاشته شده است و تخمین زده می شود که قدمت آن حدود 2000 سال پیش باشد و آن را به یکی از جالب ترین آثار و موزه اوکلاهاما تبدیل کرده است. تبدیل شده است.
کارشناسان می گویند ما پیشینه زیادی در مورد این جمجمه نداریم، اما می دانیم که از عمل جراحی جان سالم به در برده است. از شکستگی استخوان اطراف محل ترمیم با این قطعه آهن می توان دریافت که فلز و استخوان های شکسته محکم به هم جوش خورده اند که منجر به جراحی موفقیت آمیز می شود.
این جمجمه در ابتدا در مجموعه خصوصی موزه بود، اما به دلیل پوشش خبری کشف آن، در سال 2020 پس از افزایش علاقه عمومی به طور رسمی در معرض دید عموم قرار گرفت.
منطقه پرو که در آن جمجمه کشف شد مدتهاست برای جراحانی که روش های پیچیده ای برای درمان شکستگی جمجمه اختراع کرده اند شناخته شده است.
این زخم ها در آن زمان به دلیل استفاده از پرتابه هایی مانند تیر و کمان در هنگام نبرد رایج بود.
جراحان آن زمان بدون استفاده از تکنیک های مدرن بیهوشی یا عقیم سازی، جمجمه یک انسان زنده را سوراخ کرده و عمل جراحی و ترمیم را انجام دادند.
البته استفاده از آهن ناشناخته است، زیرا به طور سنتی برای این نوع عملیات از نقره و طلا استفاده می شده است.
46